ფანატიკურად მორწმუნე ჟანა დ’არკს 13 წლიდან ჩაესმოდა ხმა, რომ მისი ამქვეყნიური დანიშნულებაა საფრანგეთის ხსნა. [[1428]] წლის 12 ოქტომბერს [[ინგლისელები|ინგლისელებმა]] ალყა შემოარტყეს საფრანგეთის მეფის ხელში მყოფ უკანასკნელ ქალაქს მდინარე ლუარის ჩრდილოეთით, [[ორლეანი|ორლეანს]], რომლის დაცემა გზას უხსნიდა მტერს სამხრეთისკენ. [[1429]] წლის 13 თებერვალს მამაკაცის ტანსაცმელში გამოწყობილი ჟანა გაემგზავრა დოფინთან [[შინონის ციხე]]ში. თავისი ჭკუითა და მოსაზრებულობით ჟანა დ’არკმა მეფის ნდობა დაიმსახურა და დაინიშნა საფრანგეთის ჯარების სარდლად. 29 აპრილს მან თავისი [[ჯარი]]თ შეაღწია გარემოცულ ორლეანში. [[1429]] წლის 8 მაისს ინგლისელებმა მოხსნეს ალყა ორლეანს. ინიციატივა ფრანგების ხელში გადავიდა. ჟანა დ’არკმა რამდენიმე ბრწყინვალე გამარჯვება მოიპოვა, აიღო ქალაქები [[ჟარჟო]], [[ბოჟანსი]] და სხვა.
[[1429]] წლის 18 ივნისს პატესთან ბრძოლაში გაანადგურა ინგლისელთა არმია. ჟანა დ’არკს უბრძოლველად დანებდნენ ქალაქები [[ოსერი]], [[ტრუა]], [[შალონი]], [[რეიმსი]], სადაც [[1429]] წლის 17 ივლისს [[შარლ VII]] მეფედ აკურთხეს.
მისმა უდიდესმა პოპულარობამ შეაშინა მეფე, არისტოკრატია და უმაღლესი სამღვდელოება. იგი, ფაქტობრივად, ჩამოაშორეს სამხედრო მოქმედებათა ხელმძღვანელობას. [[1430]] წლის 23 მაისს კომპიენის კომენდანტის ღალატის შედეგად იგი ტყვედ ჩაიგდეს ინგლისის მომხრე ბურგუნდოელებმა და 6 თვის შემდეგ დიდ თანხად მიჰყიდეს ინგლისელებს. [[შარლ VII (საფრანგეთი)|შარლ VII]]-მ არაფერი იღონა ჟანას დასახსნელად, ქალაქ რუანში მოწყობილ საეკლესიო სასამართლო პროცესზე ([[1431]] [[იანვარი]]-[[მაისი]]) ჟანა დ’არკი „ჯადოქრად“ და „მწვალებლად“ ცნეს და რუანის ძველი ბაზრის მოედანზე კოცონზე დაწვეს.
[[1456]] წლის 7 ივლისს ჟანა დ’არკი რეაბილიტირებულად გამოცხადდა, [[კათოლიკური ეკლესია|კათოლიკურმა ეკლესიამ]] [[1920]] — წმინდანად შერაცხა. მისი ხსოვნის დღედ დაწესდა [[8 მაისი]], ორლეანის განთავისუფლების დღე — საფრანგეთის ეროვნული დღესასწაული.
