ძველი ქართული წარმართული კალენდარი: განსხვავება გადახედვებს შორის

თავდაპირველად ქართველთა მოდგმის ტომები, მსგავსად სხვებისა წელიწადს მთვარის მიმოქცევაზე აგებდნენ, ამიტომ უძველესი ქართული წელიწადი უნდა ყოფილიყო მთვარის წელიწადი. ეს იქედანაც ჩანს, რომ მთვარე უძველეს ხანაში ქართველების მთავარი ღვთაება იყო, რომელთაც მისი სახელი (თუთა) თვეც (თთუე) აღუნიშნავთ. სავარაუდოდ მთვარის კალენდარი საქართველოში უნდა ყოფილიყო, მის მეზობლად ირანში გავრცელებული ბაბილონურ-სემური სისტემის მსგავსი, რომელიც [[ქარანი]]დან (მთვარის კულტის ძველი ცენტრი) შემოვიდა. ამას გვაფიქრებინებს ქრისტიანულ ხანაში ცნობილი დღეობა [[თეთრი გიორგი]]სა „[[გერისთობა]]“, რომელიც სამი სწორისა და თავ უქმობით გამოიხატება. ქარანელები მთვარის თვის 27-ე დღეს დღესასწაულობდნენ ახალმთვარის დღეობას, როდესაც ისინი მთვარეს მსხვერპლს სწირავდნენ. ამის გარდა აქ დამოწმებულია 27 დღიანი მთვარის დღესასწაული. 27-28 დღიანი დღესასწაულის გამოძახილია ჩვენი ოთხსწორიანი (4X7) მთვარის დღესასწაული, გერისთობად ცნობილი. 28 დღე მაჩვენებელია იმ 28 სადგომისა, რომელსაც მთვარე გაივლის ხოლმე და რომელსაც [[არაბები]] „მანძილ“-ს უწოდებდნენ<ref>F. Ginzel, „Handbuch der matematischen und technischen Chronologie“ I, 75-78</ref>.