|
'''აბუ მუსაბ ალ-ზარქაუი''' ([[არაბ.]]: أبومصعب الزرقاوي) (*? ოქტომბერი, [[1966]] – [[7 ივნისი]], [[2006]]) -- წარმოშობით [[იორდანელები|იორდანელი]] [[ისლამი]]სტური [[ტერორიზმი|ტერორისტული]] დაჯგუფება [[ალ-ქაიდა]]ს ლიდერი [[ერაყი|ერაყში]]. ერთმა ან რამდენიმე ადამიანმა ამ სახელით საკუთარ თავზე აიღო პასუხისმგებლობა, რამდენიმე აუდიოჩანაწერზე, ერაყში განხორციელებულ მრავალ ტერორისტულ აქტზე. ამ აქტების შედეგად დაიღუპა მრავალი მეომარი, პოლიციის თანამშრომელი და მოქალაქე.
{{წასაშლელი|მანქანური თარგმანი}}
'''აბუ მუსაბ ალ-ზარქაუი''' ([[არაბ.]]: أبو مصعب الزرقاوي) ( ოქტომბერი, [[1966]] – [[7 ივნისი]], [[2006]]) -- წარმოშობით [[იორდანელები|იორდანელი]] [[ისლამი]]სტური [[ტერორიზმი|ტერორისტული]] დაჯგუფება [[ალ-ქაიდა]]ს ლიდერი [[ერაყი|ერაყში]]. ერთმა ან რამდენიმე ადამიანმა ამ სახელით საკუთარ თავზე აიღო პასუხისმგებლობა, რამდენიმე აუდიოჩანაწერზე, ერაყში განხორციელებულ მრავალ ტერორისტულ აქტზე. ამ აქტების შედეგად დაიღუპა მრავალი მეომარი, პოლიციის თანამშრომელი.აჰმად ფადიელ ალ-ნაზალ ალ-ხალაილეჰი (არაბ. أحمد فضيل النزال الخلايلة 'Aḥmad Faḍīl an-Nazāl al-Ḫalāyla), სავარაუდოდ, ალ-ზარქავის ნამდვილი სახელი იყო. "აბუ მუსაბი" სიტყვასიტყვით ითარგმნება როგორც "მუსაბის მამა", დაბადებული აჰმედ ალ-ხალაილეჰის სახელით გაღარიბებული იორდანიის ოჯახში 1966 წელს. ზარკაში, სამრეწველო ქალაქში, ამანდან ჩრდილოეთით 27 კილომეტრში, შვიდი და და ორი ძმა და ბედუინის წარმოშობის ასაკში, მამამისს აღწერენ, როგორც პენსიონერი არმიის ოფიცერი ან ტრადიციული მედიცინის პრაქტიკოსი. რომლის გარდაცვალებამ ოჯახის ეკონომიკური გაჭირვება გამოიწვია, ზარკავი კი ქუჩის თაღლითობისკენ უბიძგა, რომელიც ცნობილი იყო მისი ბრძოლებითა, ტერორით, რომელიც მან გააჩინა, უზომო სმა და მეტსახელად "მწვანე კაცი" მრავალი ტატუს გამო. ჩვეულებრივ, Zarqawi აღწერილია, როგორც საშუალო სკოლის მიტოვება და მცირე კრიმინალი ახალგაზრდობაში, მათ შორის, სავარაუდოდ, მეძავების შემსყიდველი.გასული საუკუნის 80-იანი წლების ბოლოს ზარქავი ავღანეთში გაემგზავრა იმ მოჯაჰედებისათვის, რომლებიც იბრძოდნენ საბჭოთა ჯარებში. ის 1989 წელს ჩავიდა, რადგან საბჭოთა კავშირი უკვე მიემგზავრებოდა. ბრძოლის ნაცვლად, ის გახდა ისლამისტური ბიულეტენის რეპორტიორი, სახელწოდებით Al-Bonian al-Marsous. მეორეს მხრივ, აჰმედ ჰაშიმი ამბობს, რომ იგი იბრძოდა ხოსტისა და გარდეზის ბრძოლებში, ხოლო ჟურნალი, რომელიც ინგლისურად ითარგმნება როგორც ”მყარი ნაგებობა”, გამოდიოდა როგორც არაბულ, ასევე ურდულ ენაზე პაკისტანში, ჰაიატაბადის შემოგარენში, ფეშავარში, სადაც მან ასევე შეხვდა თავის მომავალ სულიერ მენტორს, გავლენიან სალაფიტ ჯიჰადის იდეოლოგ აბუ მუჰამედ ალ-მაყდისს, 1990 წელს. მან ასევე აღნიშნა, რომ მან შვიდიდან დაქორწინება დადო აბუ ქუდამა სალიჰ ალ-ჰამისთან, იორდანიელ-პალესტინელ ჟურნალისტთან, პალესტინელ მებრძოლ აბდულა აზამთან ახლოს, რომელიც თანამედროვეობაში "ჯიჰადის აღდგომით" არის ცნობილი, რადგან ის იყო ერთი - თქვა და ფიქრობდა, რომ სხვაგვარად ვერ იპოვა შესაფერისი პარტნიორი,ხოლო, წლების შემდეგ, იგივე ალ-ჰამი დაწერა წიგნს სათაურით Fursan al-Farida al-Gha'iba (უგულებელყოფილი მოვალეობის რაინდები (ჯიჰადი), სადაც მან გააკრიტიკა მაყდისის ჯიჰადის რწმუნებათა სიგელები მას შემდეგ, რაც დაშორდა ზარყავას. საბოლოო ჯამში, ის პაკისტანში დაახლოებით 10 წლის განმავლობაში ცხოვრობდა, ძირითადად პეშავარში და მის მიმდებარე ტერიტორიაზე, და საბოლოოდ თავისუფლად ფლობდა პუშტუურ ენას. კიდევ ერთ დას გაჰყვა იორდანიელ-პალესტინელი მებრძოლი ხალიდ ალ-არური (მეტსახელად აბუ ალ-კასამი), ”ზარქაუის ერთ-ერთი უახლოესი ლეიტენანტი ავღანეთში”, მეორეს ჰეიტჰამ მუსტაფა ობეიდატი (მეტსახელად აბუ ჰასანი), ”ავღანური ჯიჰადის ვეტერანი”. და კიდევ ერთი და დაქორწინდა იორდანიელ აიად ნაზმი სალიჰ ხალილზე (ფსევდონიმებში არიან აბუ ჯულაბიბ ალ-ურდუნი და იად ალ-ტუბასი), ვეტერანი ჯიჰადის მებრძოლი, რომელიც საბოლოოდ გახდება "მესამე მაღალჩინოსანი". - ნუსრას ფრონტი სირიის სამოქალაქო ომში, 2016 წელს, სანამ 2018 წელს მოკლეს.
{{ესკიზი-ბიოგრაფია}}
[[კატეგორია:იორდანელები]]
[[კატეგორია:რადიკალური ისლამისტები]]
|
