იბრაჰიმ ისფაჰანლი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''იბრაჰიმ ისფაჰანლი''' ({{lang-az|İbrahim İsfahanlı}}; დ. 1887, ტფილისი — გ. [[10 ოქტომბერი]], [[1967]], [[თბილისი]], [[საქართველოს სსრ]], [[სსრკ]]) — [[აზერბაიჯანელი]] საბჭოთა კინოსა და თეატრის მსახიობი. [[საქართველოს სახალხო არტისტი|საქართველოს სს რესპუბლიკის სახალხო არტისტი]] (1931).

დრამატურგების [[ნარიმან ნარიმანოვი|ნარიმან ნარიმანოვის]], [[აბდურაჰიმ ჰაგვერდიევი|აბდურაჰიმ ჰაგვერდიევისა]] და ცნობილი მსახიობების გ.არაბლინსკის, სითგი რუჰულის ხელშეწყობით იქცა აზერბაიჯანული ეროვნული თეატრის მსხვილ მოღვაწედ.

1921 წლიდან დგავდა სპექტაკლებს, როგორც რეჟისორი, ხელმძღვანელობდა [[თბილისის აზერბაიჯანული თეატრი |აზერბაიჯანულ თეატრს თბილისში]] (1926–1928 — მთავარი რეჟისორი). 1928 წლის ოქტომბერში გადავიდა [[ბაქოს აზერბაიჯანული სახელმწიფო დრამატული თეატრი|ბაქოს აზერბაიჯანული სახელმწიფო დრამატულ თეატრში]]. როლებიდან აღსანიშნავის: იაგო, ოტელო, ჰამლეტი (უილიამ შექსპირის „ოტელო“, „ჰამლეტი“), ფრანც მოორი (ფრიდრიხ შილერის „ყაჩაღები“), ჯაფარი ([[ჯაფარ ჯაბარლი ]] ს „ცეცხლის საცოლე“), ანზორი ([[სანდრო შანშიაშვილი]]ს „ანზორი“). 1930 წლის იანვარში თავისი ძველი კოლეგების დაჟინებული თხოვნით იგი დაბრუნდა თბილისში.

ორი წლით (1947-1949) იგი გაემგზავრა აზერბაიჯანში, იგი იყო ზაქათალის სახელმწიფო თეატრის მთავარი რეჟისორი (1947 წლის ივნისიდან) და ყაზახის (1948 წლის მაისიდან). მათი დახურვის შემდეგ 1949 წელს, კვლავ დაბრუნდა თბილისში, ხელმძღვანელობდა დრამატულ წრეებს [[დმანისი|დმანისში]], მუშაობდა [[საქართველოს სახელმწიფო ფილარმონია|საქართველოს სახელმწიფო ფილარმონიის]] აზერბაიჯანული ესტრადის ანსამბლში.

[[კატეგორია:გარდაცვლილი 10 ოქტომბერი]]

[[კატეგორია: საქართველოს სსრ-ის სახალხო არტისტები]]