სოფოკლე: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 3:
== ბიოგრაფია ==
წარმოშობით შეძლებული ფენიდან იყო. მიიღო გიმნასტური და მუსიკალური განათლება. დრამატურგიაში გაიწაფა [[ესქილე]]ს ხელმძღვანელობით. [[ძვ. წ. 480]] სალამინის გამარჯვების ზეიმზე 16 წლის ჭაბუკი მეთაურობდა ყრმათა გუნდს. მონაწილეობდა პოლიტიკურ ცხოვრებაში. დაახლოებული იყო ათენის სახელმწიფო თავკაცთან - ჰერიკლესთან. [[ძვ. წ. 443]] ეჭირა ატიკის საზღვაო კავშირის ხაზინადრის თანამდებობა, [[ძვ. წ. 441]] იყო სტრატეგოსი. [[ძვ. წ. 420]] აირჩიეს ასკლეპიოსის კულტუს ქურუმთავრად. სიკვდილის შემდეგ წმინდა ადგილის
== შემოქმედება ==
სოფოკლეს შემოქმედება ბერძნული ტრაგედიის განვითარების ახალი საფეხურია. დრამატურგიაში მან შეიტანა რამდენიმე არსებითი სახის სიახლე: ადრინდელი 2 მსახიობის ნაცვლად გამოიყენა 3 და ამით გაზარდა მოქმედების როლი. გუნდის წევრთა რიცხვი 12-იდან 51-მდე აიყვანა და შეასუსტა მისი შინაარსობრივი მხარე. უარყო ტრაგიკულ აგონში (შეჯიბრებაში) ტეტრალოგიებით (ტრაგიკული ტრილოგიითა და 1 სატირული დრამით) მონაწილეობის ტრადიცია და დააწესა ცალკეულ ტრაგედიათა სიუჟეტური დამოუკიდებლობა. გაამარტივა ტრაგედიის ენა.
სოფოკლეს შეუთხზავს 123 დრამა, მონაწილეობა მიუღია ტრაგიკოს პოეტთა 30 აგონში და მოუპოვებია 24 პირველი ჯილდო. პირველი გამარჯვებისათვის [[ძვ. წ. 468]] მიუღწევია ესქილესთან შეჯიბრებაში. სოფოკლეს მდიდარი შემოქმედებითი მემკვიდრეობიდან ჩვენამდე მოაღწია შვიდმა ტრაგედიამ:
ტრაგედიათა სიუჟეტები აღებულია მითებიდან. მითი სოფოკლეს ტრაგედიების გარეგნული სამოსელია, რომელშიც პოეტი თანადროულ შინაარსს დებდა. მას თავისი სოციალურ-პოლიტიკური იდეალებით ზომიერი დემოკრატიული პოზიცია ეკავა. ათენის სახელმწიფოს ძლევამოსილების დროს სოფოკლე სავსებით იზიარებდა [[პერიკლე]]ს მიმართულებას და თეატრის სცენიდან მაშინდელი საზოგადოების მოწინავე იდეებს ქადაგებდა.
ხაზი 14:
ეპოქის ცენტრალური პრობლემა იყო ადამიანი, მისი დამოკიდებულება რელიგიას, სახელმწიფოსა და მოქალაქეთა კოლექტივისადმი. ხელოვნება და ლიტერატურის მთავარი მიზანია შექმნას იდეალური სახე სრულყოფილი ადამიანის - მოქალაქისა, რომელშიც ჰარმონიულადაა შეხამებული ზნეობრივ-სულიერი სიწმინდე და სათნოება, სიდიადე და სილამაზე, ხასიათის სიმტკიცე და უბრალოება. ამ კომპონენტთა ერთიანობით იქმნება კალოკაგათია - იმდროინდელი ფილოსოფიისა და მწერლობის უმქღლესი იდეალი. სოფოკლე თავისი შემოქმედებით ამ იდეალს ემსახურებოდა. მისი ტრაგედიების მთავარი გმირი არის კალოკაგათიის განსახიერება - სრულყოფილი, მტკიცე ხასიათის, უკომპრომისო პიროვნება.
სოფოკლემ შექმნა
== მემკვიდრეობა ==
ხაზი 20:
== ქართული თარგმანები ==
საქართველოში ადრევე დაინტერესდნენ სოფოკლეს დრამატურგიით. ქართული დრამის თეატრმა 1912 დადგა
== ლიტერატურა ==
|