ქოდალო: განსხვავება გადახედვებს შორის

სოფელი ისტორიულ წყაროებში ასევე მოიხსენიება როგორც ქოდალად. მასზე გადიოდა ქოდალო-ზიარი-გურჯაანის სამხრეთ-სამეურნეო მნიშვნელობის გზა. [[შუა საუკუნეები|შუა საუკუნეების]]ს განმავლობაში სოფელში განვითარებული იყო მეურნეობის ვრავალიმრავალი დარგი და ვაჭრობა. [[1940]] წელს ქოდალოში აღმოჩენილი [[ილხანების სახელმწიფო |ილხანების სახელმწიფოს]]ს ვერცხლის მონეტების განძი ნათელს ფენს ქოდალოელთა ეკონომიკური ურთიერთობების გეოგრაფიას.

[[XVII საუკუნე|XVII საუკუნის]] შუა ნაწილში სოფლისა და სოფელზე გამავალი გზის დასაცავად მოურავიშვილების საგვარეულომ ციხესიმაგრე ააგო. სოფლის ყმა-მამულებზე ვრცელდებოდა ანდრონიკაშვილების, მოურავიშვილების და ზურაბიშვილების გავლენა. [[კახეთის სამეფოსსამეფო]]ს წარმოქმნიდან ქოდალო ჭერემის ეპარქიაში შედიოდა. ამ საეპისკოპოსოს გაუქმების შემდეგ. [[1757]] წლიდან [[თეიმურაზ II]]-ის განწესებით ქოდალო ბოდბელ მიტროპოლიტს ერგო. სათავადო მფლობელობასთან ერთად ქოდალოში [[დავით გარეჯის სამონასტრო კომპლექსიდავითგარეჯა|დავით გარეჯის სამონასტრო კომპლექსის]] კუთვნილი ყმა-მამულიც იყო.