სახელზმნა: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''სახელზმნა''' — სიტყვა, რომელსაც აქვს როგორც [[არსებითი სახელი]]ს, ისე [[ზმნა|ზმნის]] ნიშნები. სახელზმნა ბრუნვიანი სიტყვაა და წინადადებაში გამოიყენება როგორც სახელი (შეიძლება იყოს სუბიექტი, ობიექტი, მეორეხარისხოვანი წევრი), ზმნასთან კი აერთიანებს ლექსიკური შინაარსი, წარმოება, გამოყენება III სერიის ფორმათათვის და წარმოქმნის ზოგი კატეგორია (გეზი, ორიენტაცია, [[ასპექტი (გრამატიკა)|ასპექტი]] და სხვა).

სიტყვა [[ანტონ I|ანტონ კათალიკოსმა]] შემოიღო და აღნიშნავს „ქმნის და ვნების“ გამომხატველ სიტყვას („წერა“, „კეთება“ ...), რომელიც სახელის ნიშნებსაც ატარებს და ზმნისაც (იმას, რაც დღეს ''საწყისით'', ''[[მასდარი]]თ'' აღინიშნება). შემდგომ გრამატიკოსთა ([[სოლომონ დოდაშვილი]], [[თედო ჟორდანია]] და სხვა) სახელზმნას არსებით სახელებში ათავსებდა, მეორე ([[დავით ყიფიანი]] და სხვა) ზმნის სისტემას მიაკუთვნებდა. [[აკაკი შანიძე]]მ გააფართოვა ტერმინის ხმარების არეალი და იგი მიმღეობაზეც გაავრცელა, ნაზმნარი არსებითი სახელი კი აღნიშნა ტერმინით საწყისი; დღეისათვის სახელზმნა მოიცავს საწყისსაც და [[მიმღეობა]]საც.