საქართველოს საკანონმდებლო ორგანოს არჩევნები 1992: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 24:
==წინაპირობები==
1992 წლის 16 ოქტომბერს საქართველოს [[დე ფაქტო]] მმართველმა ორგანომ, [[საქართველოს რესპუბლიკის სახელმწიფო საბჭო]]მ მიღო საარჩევნო კანონი, რომლის მიხედვით უნდა ჩატარებულიყო საპარლამენტო არჩევნები და შექმნილიყო სამწლიანი გარდამავალი პარლამენტი. კანონპროექტი მომზადებული იყო „საქართველოს დემოკრატიული არჩევნების პარტიის“ მიერ. კანონი შედგენილი იყო ისე, რომ გამოერიცხა ერთი პარტიის დომინირება და გაეზარდა პოლიტიკური მონაწილეობა. [[საარჩევნო სისტემა]]დ განისაზღვრა შერეული სისტემა პარტიული სისტემით და ერთმანდატიანი მაჟორიტარული ოლქებით, დაწესდა ნულოვანი ბარიერი. პროპორციული არჩევნებისათვის შეიქმნა 9 მსხვილი მრავალმანდატიანი საარჩევნო ოლქი. თითოეულში ამომრჩეველთა რაოდენობა 230 ათასიდან 250 ათასამდე მერყეობდა. პროპორციულ სისტემაში კენჭისყრა ხდებოდა ერთი გადაცემადი ხმის სისტემით. სულ აირჩეოდა 235 დეპუტატი. საარჩევნო კომისიაში მონაწილეობის უფლება ჰქონდა ყველა პარტიას. კანდიდატად რეგისტრაციისთვის საკმარისი იყო 500 ხელმოწერა.
==არჩევნები==
არჩევნებში მონაწილეობას იღებდა 32 პოლიტიკური პარტია და 4 ბლოკი, სულ 4 ათასი კანდიდატი. რეგისტრირებული 3 466 677 ამომრჩევლიდან 2 592 117-მა (74,77%) მიიღო მონაწილეობა. მონაწილეობის მაჩვენებელი დაბალი იყო [[ზვიად გამსახურდია]]ს მხარდამჭერ რეგიონში [[სამეგრელო]]ში, ასევე [[აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკა|აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკისა]] და სამხრეთ ოსეთის გაუქმებული ავტონომიური ოლქის ტერიტორიებზე. ეს განპირობებული იყო საარჩევნო სისტემით, რომელიც დომინანტ ეთნიკურ ჯგუფებს ანიჭებდა უპირატესობას, ასევე [[აფხაზები]]სა და [[ოსები]]ს მიერ არჩევნებისადმი გამოცხადებული [[ბოიკოტი]]თ.
უცხოელი დამკვირვებლების მიერ არჩევნები დამაკმაყოფილებლად შეფასდა, მიუხედავად იმისა, რომ სატელევიოზიო არხები მიკერძოებული იყო შევარდნაძის სასარგებლოდ, აღინიშნებოდა პროცედურული დარღვევები და ოპოზიციური გაზეთების დაშინების მცდელობები.
==შედეგები==
პარლამენტში მოხვდა 26 პარტია, ზოგიერთი მათგანი როგორც ბლოკის წევრი. ყველაზე მეტი მანდატი მიიღო შევარდნაძის საარჩევნო ბლოკმა „მშვიდობამ“. ახლადარჩეულმა პარლამენტმა პარლამენტის თავმჯდომარის და ამავდროულად, სახელმწიფოს მეთაურის თანამდებობაზე აირჩია
{| class="standard"
|'''პარტია'''||პროცენტი||მიღებული მანდატების რაოდენობა
|-
||ბლოკი
|-
||11 ოქტომბრის ბლოკი|| ||18
|-
||ბლოკი ერთობა|| ||14
|-
||[[ეროვნულ-დემოკრატიული პარტია]]|| ||12
|-
||[[საქართველოს მწვანეთა პარტია]]|| ||11
|-
||დემოკრატიული პარტია|| ||10
|-
|| ქარტია-91|| ||9
|-
||ქართველ ტრადიციონალისტთა კავშირი|| ||7
|-
||[[სრულიად საქართველოს წმინდა ილია მართლის საზოგადოება|ილია ჭავჭავაძის საზოგადოება]]|| ||7
|-
||მერაბ კოსტავას საზოგადოება|| ||5
|-
||ეროვნული თანხმობისა და აღორძინების კავშირი|| ||4
|-
||საქართველოს მშრომელთა სოციალისტური პარტია|| ||4
|-
|| საქართველოს ეროვნული დამოუკიდებლობის პარტია || ||4
|-
||დანარჩენი პარტიები|| ||16
|}
▲ახლადარჩეულმა პარლამენტმა პარლამენტის თავმჯდომარის და ამავდროულად, სახელმწიფოს მეთაურის თანამდებობაზე აირჩია [[ედუარდ შევარდნაძე]].
==იხილეთ აგრეთვე==
| |||