ჯაბა იოსელიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

| მემკვიდრე = [[ედუარდ შევარდნაძე]]<br /><small>(როგორც საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტისახელმწიფო საბჭოს თავმჯდომარე)</small>

1991 წლის 27 დეკემბერს იოსელიანი ციხიდან გაიქცა და მონაწილეობა მიიღო [[საქართველოს სამოქალაქო ომი|გამსახურდიას ჩამოგდებაში]]. იოსელიანი გახდა 1992 წლის იანვარ-მარტში [[საქართველოს რესპუბლიკის სამხედრო საბჭო]]ს ერთ-ერთი ლიდერი.<ref>{{cite news | title=ჯაბა იოსელიანის ცხოვრება| author=ავტორები: ივან დროზდოვი, ვლადიმირ მირაშნიჩენკო |publisher=გამომცემელი: ჟურნალი კომერსანტი| url=http://www.kommersant.ru/doc.aspx?fromsearch=2b3282e2-ce05-405f-ad61-f670f79ed903&docsid=5668| date=თარიღი: 13 ივლისი 1992| language=ენა: [[რუსული ენა|რუსული]]}}</ref><ref>[http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=370014 მე სხვა გზა არ მქონდა - ან ციხეში ან კომკავშირში (ინტერვიუ)]. გაზეთი: კომერსანტი. გამოცემა:№ 9 (512). თარიღი: 10 მარტი 2003</ref> ხოლო მოგვიანებით [[საქართველოს რესუბლიკისრესპუბლიკის სახელმწიფო საბჭო]]ს ერთ-ერთი წევრი. იგი გავლენიანი ფიგურა ხდება პრეზიდენტ [[ედუარდ შევარდნაძე|ედუარდ შევარდნაძის]] პერიოდშიც, რომელიც იძულებული იყო მხედრიონის შეიარაღებულ დაჯგუფებას დაყრდნობოდა სახელმწიფო თავდაცვის ძალების უსუსურობის გამო. იოსელიანის უპირატესობა ქვეყნის მმართველობაში იმითაც გამოიხატებოდა, რომ მისი ოფისი [[საქართველოს პარლამენტი|პარლამენტის შენობაში]] ზუსტად შევარდნაძის ოფისის თავზე იყო და ის მუდამ გარშემორტყმული იყო შეიარაღებული მცველებით. [[1992]]-[[1995]] წლებში იყო [[საქართველოს პარლამენტის მესამე მოწვევის დეპუტატები|საქართველოს მე-3 მოწვევის პარლამენტის წევრი]] (თბილისი, ნაძალადევის მაჟორიტარი). იოსელიანი მონაწილეობდა მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა [[აფხაზეთის შეიარაღებული კონფლიქტი (1992-93)|აფხაზეთის ომში]], რომელიც საქართველოს დამარცხებით დამთავრდა 1993 წლის აგვისტო-სექტემბერში.