'''ყვაპუ შარვაშიძე''' — [[აფხაზეთი]]ს მთავრის [[ზეგნაყ შარვაშიძე|ზეგნაყ შარვაშიძის]] უმცროსი შვილი. საუფლისწულოდ მიიღო მდინარეების [[ლაღიძგაღალიძგა|ღალიძგასა]]სა და [[ენგური|ენგურს]] შორის მდებარე ტერიტორია. მის დროს ეს მხარე [[აფხაზები]]თ დასახლდა. ადგილობრივი მოსახლეობის მნიშვნელოვანი ნაწილი, მათ შორის ის გლეხებიც, რომლებიც [[აფხაზეთის საკათალიკოსო|დასავლეთ საქართველოს საკათალიკოსოს]] ეკუთვნოდა, ყვაბუყვაპუ შარვაშიძემ ტყვეებად გაყიდა. კათალიკოსი [[დავითი (ნემსაძე)]] მოითხოვდა, რომ მას შეეწყვიტა ეს საქმიანობა. შარვაშიძე ცდილობდა დაუფლებოდა მდინარე ენგურის მარცხენა მხარეს. მხოლოდ [[XVIII საუკუნე|XVIII საუკუნის]] დასაწყისში შესძლო [[სამეგრელოს სამთავრო|სამეგრელოს მმართველმამთავარმა]] [[გიორგი IV დადიანი|გიორგი ლიპარტელიანმა]] იმერეთის მმართველმეფე [[გიორგი-მალაქია აბაშიძე|გიორგი აბაშიძის]] დახმარებით აფხაზ ფეოდალთა შეტევის შეჩერება.
