მუხრანი (მხარე): განსხვავება გადახედვებს შორის

'''მუხრანი''', ''მუხნარი'' — ისტორიულ-გეოგრაფიული რეგიონი აღმოსავლეთ საქართველოში, ქართლში (ახლანდელი [[მცხეთის რაიონი|მცხეთის რაიონისმუნიციპალიტეტი]]ს ტერიტორია).

ანტიკურ ხანასა და განვითარებულ შუა საუკუნეებში მუხრანისა (ბარი) და თრიალეთის (მთა) კავშირმა დიდი როლი შეასრულა ქართლის (იბერიის) სამეფოს წარმოშობაში, შემდეგ კი — საქართველოს სახელმწიფოებრივ გაერთიანებაში. მუხრანი თავიდანვე ქართლის მეფეთა სანადირო ადგილი იყო. აქვე ჰქონდათ მათ რამდენიმე სასახლე-რეზიდენცია. II-IV საუკუნეებში მუხრანის ცენტრი იყო ქალაქი [[ძალისი (ქალაქი)|ძალისი]]. VIII-IX საუკუნეებში მუხრანის ძაგანისძეთა ფეოდალური საგვარეულო დაეუფლა. [[1123]] მეფე [[დავით აღმაშენებელი|დავით აღმაშენებელმა]] მუხრანი კვლავ სამეფო დომენად აქცია. ამ პერიოდიდან მუხრანის მთავარი ციხე ვარაუდით ან ციხევდავია, ან კიდევ [[მტკვრის ციხე|მტკვრის (ქსნის) ციხე]]. XVI საუკუნიდან სამეფო დინასტიის ქართლის [[ბაგრატიონები|ბაგრატიონთა]] ერთ-ერთი შტოს, საკუთრება-სათავადოა ([[სამუხრანბატონო]]). ეს ადმინისტრაციული სტატუსი ჰქონდა მას XIX საუკუნის 40-იან წლამდე.