ზინობი (მაჟუგა): განსხვავება გადახედვებს შორის

ზაქარია ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხარების დღეს გლინის სავანეში აღიკვეცა ბერად და მღვდელმოწამე ზინობ ეგესელის პატივსაცემად უწოდეს სახელი ზინობი. [[1922]] წელს საქართველოში [[დრანდის მონასტერი|დრანდის მონასტერში]] იწყებს მთავარდიაკვნობას. [[1925]] წლის 18 იანვარს საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის გვერდის ავლით რუსული ეკლესიის ეპისკოპოსმა ნიკონმა მამა ზინობი მღვდელმონაზვნად აკურთხა. [[1927]] წლიდან მამა ზინობი [[სოხუმის ეპარქია]]ში წმიდა გიორგის ეკლესიის წინამძღვარია, [[1925]]-[[1930]] წლებში სოხუმის წმიდა ნიკოლოზის ტაძარშია, [[1930]]-[[1936]] წლებში როსტოვის სოფიის ტაძარში, რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის მიერ საქართველოს სამოციქულო ეკლესიის ავტოკეფალიის აღიარების შემდეგ მამა ზინობი [[ოლღას მონასტერი|მცხეთის წმიდა ოლღას სახელობის მონასტრის]] მღვდელმსახურია. [[1944]]-[[1945]] წლებში [[თბილისისსიონის სიონი]]სტაძარი|სიონის საპატრიარქო ტაძარშია]]. [[1945]]-[[1947]] წლებში მამა ზინობი [[სომხეთის რესპუბლიკა|სომხეთის რესპუბლიკის]] სოფელ კიროვოს წმიდა ნიკოლოზის სახელობის ეკლესიის წინამძღვარია. 1947-1950 იყო წლებში იგი ბათუმის სასაფლაოს სულიწმიდის ტაძრის წინამძღვარი. მის დროს ტაძარი მთლიანად აღსდგა და მრავალი ხატით შეივსო. უწმიდესისა და უნეტარესის, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის კალისტრატეს მიერ [[1950]] წელს იგი აყვანილ იქნა არქიმანდრიტის ხარისხში და დაინიშნა თბილისის ალექსანდრე ნეველის სახელობის ტაძრის წინამძღვრად, ამავდროულად იგი ასრულებდა საქართველოსა და სომხეთში არსებული რუსული მრევლის კეთილმოწესის მოვალეობასაც. [[1952]] წლის 11 ივნისიდან [[საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის წმიდა სინოდი]]ს წევრია. [[1953]] წელს დაჯილდოვდა მეორე გამშვენიერებული ჯვრის ტარების უფლებით, [[1954]] წელს — არქიმანდრიტის კვერთხით. [[1956]] წლის 29 დეკემბერს სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის, [[მელქისედეკ III (კათოლიკოს-პატრიარქი)|მელქისედეკ III]]-ის გადაწყვეტილებით არქიმანდრიტი ზინობი ხელდასხმულ იქნა ეპისკოპოსად. [[1957]] წლის 6 მარტს ეპისკოპოსი ზინობი დაინიშნა უწმიდესისა და უნეტარესი მელქისედეკ III-ის მეორე ქორეპისკოპოსად წოდებით „ეპისკოპოსი სტეფანოვანისა“. [[1960]] წლიდან კათოლიკოს-პატრიარქის, [[ეფრემ II (კათოლიკოს-პატრიარქი)|ეფრემ II]]-ის გადაწყვეტილებით მეუფე ზინობს ეწოდა „თეთრიწყაროელი ეპისკოპოსი“, ამავე დროს იგი რჩებოდა თბილისის ალექსანდრე ნეველის ეკლესიის წინამძღვრად.

[[კატეგორია:დაბადებული 14 სექტემბერი]]

[[კატეგორია:გარდაცვლილი 8 მარტი]]