აზოტმჟავა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
შემოწმების მიზნით 1 წიგნის დამატება (20210118)) #IABot (v2.0.8) (GreenC bot |
||
ხაზი 160:
:4 NO<sub>2</sub> (g) + O<sub>2</sub> (g) + 2 H<sub>2</sub>O (l) → 4 HNO<sub>3</sub> (aq)
მიღებული წყლიანი HNO<sub>3</sub> შეიძლება კონცენტრირებულ იქნეს [[დისტილაცია|დისტილირებით]] მასით 68%-მდე. კონცენტრაციის შემდეგი გაზრდა ხდება [[დეჰიდრატაცია|დეჰიდრატაციით]] კონცენტრირებული [[გოგირდმჟავა|გოგირდმჟავის]] საშუალებით. [[ჰაბერის პროცესი]]თ მიღებული ამიაკის გამოყენებით საბოლოო პროდუქტი შეიძლება მიღებულ იქნეს მხოლოდ ჰაერიდან და ბუნებრივი აირი.<ref>{{Cite book|editor=Considine, Douglas M. |title=Chemical and process technology encyclopedia |url=https://archive.org/details/chemicalprocesst00newy |year=1974 |publisher=McGraw-Hill| location=New York |isbn=978-0-07-012423-3 |pages=
[[ჰაბერის პროცესი]]ს დანერგვამდე (1913 წ) აზოტმჟავა იწარმოებოდა [[ბირკლანდ-აინდის პროცესი]]ს მეშვეობით, რომელიც ასევე ცნობილია, როგორც რკალის პროცესი. ეს პროცესი ემყარება ატმოსფერული აზოტის დაჟანგვას ატმოსფერული ჟანგბადით ძალიან მაღალი ტემპერატურის თანხლებისას. ამ ტემპერატურის შესაქმნელად გამოიყენებოდა ელექტრული რკალი, რომელის საშუალებას იძლეოდა ელექტროენერგიის ხარჯვის მიხედვით მიგვეღო აზოტის მონოქსიდის 4% გამოსავლიანობა. აზოტის ოქსიდი შემდეგ გრილდებოდა და ურთიერთქმედებდა დარჩენილ ატმოსფერულ ჟანგბადთან დიოქსიდის წარმოქმნით და შთაინთქმებოდა წყლის მიერ განზავებული აზოტმჟავის წარმოსაქმნელად. ეს პროცესი საჭიროებდა ძალიან დიდი ენერგიის ხარჯვას და ძალიან სწრაფად შეიცვალა ჰაბერის პროცესით მაშინვე, როგორც კი ამიაკი გაიაფდა.
| |||