კახეთის აჯანყება (1659): განსხვავება გადახედვებს შორის

[[ქართველები]] გაერთიანებული ძალით თავს დაესხნენ ბახტრიონისა და ალავერდის ციხეებს და მთლიანად ამოწყვიტეს იქ გამაგრებული [[თათრები]]. შემდეგ გაანადგურეს კახეთის სხვა ადგილებში მყოფი თათრები. აჯანყებულთა გათიშვისა და დაქსაქსვისგათიშვის შედეგად მტერმა შეძლო აჯანყების შეჩერება, მაგრამ [[შაჰი]] იძულებული გახდა ხელი აეღო თავის გეგმაზე. [[ზაალ არაგვის ერისთავი]] მტრის დავალებით თავისივე ძმისწულებმა მოკლეს, მისი შვილები კი შაჰს გაუგზავნეს. ბიძინა ჩოლოყაშვილი, შალვა ქსნის ერისთავი და ელიზბარ ერისთვისშვილი შაჰს მიუვიდნენ და პატიება ითხოვეს. შაჰმა ისინი იმ ტომებს გადასცა, რომელთა თანამოძმენი კახელებმა გაჟლიტეს. გმირები წამებით დახოცეს. ქართულმა ეკლესიამ ისინი წმინდანებად შერაცხა. აჯანყების მოთავე მთიელებს ხალხმა მრავალი [[ლექსი]] და [[სიმღერა]] უძღვნა. ამ ამბებისადმია მიძღვნილი [[აკაკი წერეთელი|აკაკი წერეთლის]] „[[ბაში-აჩუკი]]“ და [[ვაჟა-ფშაველა]]ს „[[ბახტრიონი (პოემა)|ბახტრიონი]]“.

კახეთის აჯანყების შედეგად კახეთის მოსახლეობა ფიზიკურ გადაშენებას გადაურჩა, მაგრამ სპარსელთა ბატონობის საბოლოოდ მოსპობამოპოვება ვერ მოხერხდა. განთავისუფლებისათვის ბრძოლა ისევ გრძელდებოდა.