დიმიტრი თესალონიკელი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 2:
'''წმინდა დიდმოწამე დიმიტრი თესალონიკელი''' ან '''სოლუნელი''' ({{lang-el|Άγιος Δημήτριος}}; გ. [[306]] წ.) — [[ქრისტიანობა|ქრისტიანი]] [[წმინდანი]]. ის [[წამება|აწამეს]] [[რომის იმპერატორები|რომის იმპერატორის]] [[დიოკლეტიანე]] დროს.
 
== ცხოვრება==
== ბიოგრაფია ==
[[ფაილი:Saintწმიდა Demetriusდიდმოწამე (bulgarianდიმიტრი თესალონიკელის მშობლები ფარული ქრისტიანები icon)იყვნენ.jpg|thumb|left|200px|<center> მამამისს — რომის პროკონსულს თესალონიკში სახლში ფარული ეკლესია ჰქონდა, სადაც მოინათლა დიმიტრი. თესალონიკელი<brმამის />ბულგარულიგარდაცვალების ხატიშემდეგ, ზრდასრული დიმიტრი, [[1824]])</center>]]ტახტზე ასულმა იმპერატორმა [[მაქსიმილიანე გალეროსი|მაქსიმილიანე გალეროსმა]], სამხედრო ღირსებებისათვის, იგი თესალონიკის მხარის [[პოკონსული|პორკონსულად]] დანიშნა [[305]] წელს. მას ევალებოდა [[ქალაქი]]ს დაცვა [[ბარბაროსები]]საგან და ქრისტიანების დევნა. მაგრამ დევნის ნაცვლად დიმიტრი განცხადებულად ქადაგებდა ქრისტიანულ სარწმუნოებას და ამ გზით ბევრი ქვეშევრდომიც მოაქცია ქრისტიანობაზე. განრისხებულმა მაქსიმილიანემ საპყრობილეში ჩააგდებინა იგი, თვით კი ამასობაში გლადიატორთა ასპარეზობებით ტკბებოდა, სადაც მისი რჩეული გოლიათი, ვინმე ლიოსი ორთაბრძოლებში ამარცხებდა ქრისტიანებს. ქრისტიანმა ჭაბუკმა [[ნესტორ თესალონიკელი|ნესტორმა]] საპყრობილეში მყოფ დიმიტრის გამოსთხოვა ლოცვა-კურთხევა ლიოსთან შესაბმელად. დიმიტრის ლოცვა-კურთხევით ნესტორმა სძლია ლიოსს, რისთვისაც იმპერატორმა გამარჯვებული სიკვდილით დასაჯა, ხოლო დიმიტრის მკვლელები შეუგზავნა.
 
[[306]] წლის 26 ოქტომბერს (იულ. კალენდრით) მტარვალებმა [[შუბი]]თ განგმირეს დიმიტრი (ამ დღეს აღესრულება წმინდანის ხსენება). ამ წმინდანის ერთგულმა მსახურმა ლუპემ პირსახოცით მოაგროვა დიმიტრის [[სისხლი]] და ამ სისხლით ნაკურთხი სიწმინდეებით მრავალი სნეული იღებდა კურნებას. ერთი საუკუნის შემდეგ მოიძიეს დიდმოწამის წმინდა ნაწილები, [[კონსტანტინე დიდი]]ს დროს კი მის სახელზე აშენდა დიდი ტაძარი. VII საუკუნიდან წმინდა დიმიტრის ლუსკუმიდან კეთილსურნელოვანმა [[მირონი|მირონმა]] დაიწყო დენა, რის გამოც წმინდანს მირონმდინარის საეკლესიო სახელწოდებაც მიენიჭა.