კარბონული სისტემა: განსხვავება გადახედვებს შორის

კარბონული სისტემა (პერიოდი) დაადგინეს ინგლისელმა გეოლოგებმა უ. კონიბირმა და უ. ფილიპსმა 1822 წელს დიდ ბრიტანეთში. კარბონული სისტემის (პერიოდის) ერთიანი დანაწილების სქემა არ არსებობს. კარბონული სისტემა განსაკუთრებით მისი I ნახევარი, [[თალასოკრატიული პერიოდი]] იყო. კონტინენტურ მასივს წარმოადგენდა გონდვანა. კარბონული სისტემის II ნახევარში [[ჰერცინული დანაოჭება|ჰერცინული დანაოჭების]] ზონაში (ურალი, ტიან-შანი, ყაზახეთი, ჩრდილო-დასავლეთ ევროპა, აღმოსავლეთი აზია, ჩრდილოეთი ამერიკა) წარმოიშვა მთები. ამ პროცესს დაუკავშირდა ძლიერი ეფუზიური და განსაკუთრებით ინტუზიული მაგმატიზმი. ხმელეთის ჰავას თითქმის ყველა სარტყელში მაღალი ტენიანობა ახასიათებდა, რაც ხელს უწყობდა ტყისა და ჭაობის მცენარეულობის ფართოდ გავრცელებას ყველა კონტინენტზე და ქმნიდა ტორფისა და ქვანახშირის უმდიდრესი საბადოების წარმოქმნის პირობებს. კარბონული სისტემაში მცენარეთაგან გავრცელებულია გიგანტური კალამიტები, მახათასნაირნი, ლიკოპოდიუმები ([[ლეპიდოდენდრონი]], სიგილარია). თესლოვანი და სპორიანი გვიმრები, [[კორდაიტები]], ჩნდება წიწვიანები, ზღვებში ბატონობს [[ლურჯ-მწვანე წყალმცენარეები]]. მტკნარ წყლებში — [[მწვანე წყალმცენარეები]]. ცხოველთა სამყაროში 3 მთავარი ზოოგეოგრაფიული ოლქი გამოიყოფა: ხმელთაშუაზღვის, ჩრდილოეთ ევროპისა და ციმბირის. მრავალფეროვანია ზღვის ფაუნა-ფორამინიფერები, ბრაქიოპოდები, [[ზღვის შროშნები]] და [[ზღვის ზღარბები|ზღარბები]], მარჯნები, ცეფალოპოდები, ორსაგდულიანები, მუცელფეხიანები, კიბოსნაირნი. ვითარდებიან ხრტილიანი და ძვლიანი თევზები. ხმელეთზე ბატონობენ ამფიბიები, სტეგოცეფალები, გიგანტური მწერები (კალიები) და სხვა.