სერგო გოგლიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[1911]]-[[1915]] წლებში სწავლობდა უზბეკეთის[[უზბეკეთი]]ს ქალაქ [[კოკანდი|კოკანდში]] კომერციულ სასწავლებელში, [[1915]]-[[1917]] წლებში კი ტაშკენტის[[ტაშკენტი]]ს კომერციულ სასწავლებელში. 1917 წელს გაიწვიეს მეფის არმიაში. მსახურობდა პირველ ციმბირულ პოლკში. [[1918]] წელს შევიდა [[წითელი არმია|წითელ არმიაში]]. [[1928]] წლის ოქტომბრიდან [[1929]] წლამდე სწავლობდა მ. ვ. ფრუნზეს სახელობის მუშურ-გლეხური წითელი არმიის სამხედრო აკადემიასთან არსებული უმაღლესი სამეთაურო შემადგენლობის დახელოვნების კურსებზე.

1918 წლის იანვრიდან 1919 წლის მაისამდე, აშხაბადისა და ორენბურგის ფრონტებზე, კოლუზაევის სახელობის რაზმში ირიცხებოდა რიგით წითელგვარდიელად ირიცხებოდა, [[1919]] წლის მაისიდან ოქტომბრამდე — ტაშკენტში, კომუნისტურ პოლკში რიგითად. 1919 წლის ოქტომბრიდან [[1920]] წლამდე იყო [[თურქესტანის ფრონტისფრონტი]]ს რევტრიბუნალის ინსპექტორი, კომენდანტის თანაშემწე, საქმის მწარმოებელი. 1920 წელს დაამთავრა ტაშკენტის საღამოს საშუალო სკოლა. 1920 წლიდან 1921 წლის ივნისამდივნისამდე იყო თურქესტანის ფრონტის რევოლუციური სამხედრო საბჭოს პოლიტსამმართველოს თანამშრომელი. [[1921]] წლის ივნისიდან ოქტომბრამდე თურქესტანის საგანგებო კომისიაში, ჯარების პოლიტსამდივნოს უფროსად მუშაობდა. 1921 წლის ნოემბრიდან [[1922]] წლის ივნისამდე იყო საკავშირო საგანგებო კომისიის ყირგიზეთის[[ყირგიზეთი]]ს მხარის 37-ე ბრიგადის სამხედრო კომისარი, საკავშირო საგანგებო კომისიის ჯარების კომისარი ჩინეთის[[ჩინეთი]]ს საზღვრის დაცვაში. [[1922]] წლის ივნისიდან [[1923]] წლის მარტამდე მოსკოვში, მუშაობდა სახელომწიფო პოლიტიკური სამმართველოს ჯარების შტაბის ინსტრუქტორ-ორგანიზატორად მუშაობდა, ასევე სახელმწიფო პოლიტსამმართველოს რწმუნებულად დასავლეთის საზღვრების გამაგრების დაცვის საქმეში. [[1923]] წლის მარტიდან [[1926]] წლამდე იყო ამიერკავკასიის საგანგებო კომისიის — სახელმწიფო პოლიტსამმართველოს რწმუნებულად დასავლეთის საზღვრების გამაგრების დაცვის საქმეში. 1923 წლის მარტიდან 1926 წლამდე იყო ამიერკავკასიის საგანგებო კომისიის — სახელმწიფო პოლიტსამმართველოს სასაზღვრო დაცვის ნაწილის პოლიტიკური ინსპექციის ინსპექტორი ორგანიზაციული მუშაობის საქმეში. [[1926]] წლიდან [[1927]] წლის 1 დეკემბრამდე მუშაობდა გაერთიანებული სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს ამიერკავკასიის ფედერაციული რესპუბლიკის სრულუფლებიან წარმომადგენლობაში, სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს ჯარებისა და სასაზღვრო დცვის სამმართველოს პოლიტნაწილების ინსპექტორად, [[1927]] წლის 1 დეკემბრიდან [[1930]] წლის 1 ივნისამდე — გაერთიანებული სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს ამიერკავკასიის ფედერაციული რესპუბლიკის სრულუფლებიან წარმომადგენლობაში, სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს ჯარებისა და სასაზღვრო დაცვის სამმართველოს პოლიტგანყოფილების საორგანიზაციო ქვეგანყოფილების უფროსად. [[1930]] წლის 1 ივნისიდან [[1933]] წლის 1 ივნისამდე — გაერთიანებული სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს ამიერკავკასიის ფედერაციული რესპუბლიკის სრულუფლებიან წარმომადგენლობაში, სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს ჯარებისა და სასაზღვრო დაცვის სამმართველოს უფროსის მოადგილედ დ თანაშემწედ პოლიტნაწილის დარგში, [[1933]] წლის 1 ივნისიდან [[1934]] წლის 10 ივლისამდე — გაერთიანებული სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს ამიერკავკასიის ფედერაციული რესპუბლიკის სრულუფლებიან წარმომადგენლობაში სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს ჯარებისა და სასაზღვრო დაცვის სამმართველოს უფროსად, [[1934]] წლის 13 ივლისიდან 11 ნოემბრამდე — შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის საქართველოს სსრ სამმართველოს უფროსად და ამიერკავკასიის საბჭოტასაბჭოთა ფედერაციული სოციალისტური რესპუბლიკის შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის სასაზღვრო და შინაგანი დაცვის სამხედრო დაცვის სამმართველოს უფროსად , ამავე წლის 11 ნოემბრიდან 1937 წლის 1 იანვრამდე იყო [[ამიერკავკასიის სოციალისტური ფედერაციული საბჭოთა რესპუბლიკა|ამიერკავკასიის სოციალისტური ფედერაციული საბჭოთა რესპუბლიკის]] შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარი და შინაგან საქმეთ სახალხო კომისარიატის საქართველოს სამმართველოს უფროსი.

[[1935]] წლის 26 ნოემბერს მიენიჭა სახელმწიფო უშიშროების მეორე რანგის კომისრის წოდება.

[[1937]] წლის 1 იანვრიდან [[1938]] წლის 21 ნოემბრამდე სერგო გოგლიძე იყო საქართველოს სსრ შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარი. ითვლებოდა ბერიასთან დაახლოებულ და ნდობით აღჭურვილ პირად. 1938 წლის 14 ნოემბრიდან იგი დაინიაშნა საკავშირო შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის ლენინგრადის სამმართველოს უფროსად, სადაც [[1941]] წლის 26 თებერვლამდე მუშაობდა. 1941 წლის აპრილიდან 31 ივლისამდე იყო საბჭოთა კავშირის სახალხო კომისართა საბჭოს რწმუნებული მოლდავეთის სსრ-ში. 1941 წლის 31 ივლისიდან 1943 წლის 7 მაისამდე — შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის ხაბაროვსკის მხარის სამმართველოს უფროსი. 1941 წლის აგვისტოდან 1943 წლის 7 მაისამდე ამავდროულად იყო საბჭოთა კავშირის შინაგან საქმეთა სახალხო კომიარიატის რწმუნებული შორეულ აღმოსავლეთში. [[1950]] წლის 31 დეკემბრიდან [[1951]] წლის 10 ნოემბრამდე იყო საბჭოთა კავშირის სახელმწიფო უშიშროების სამინისტოს კოლეგიის წევრი. 1951 წლის 3 იანვრიდან 13 ნოემბრამდე — საბჭოტასაბჭოთა კავშირის სახელმწიფო უშიშროების სამინისტროს რკინიგზისა და საწყლოსნო ტრანსპორტის დაცვის მთავარი სამმართველოს უფროსი. 1951 წლის 26 აგვისტოდან 10 ნოემბრამდე — სსრ კავშირის სახელმწიფო უშიშროების მინისტრის პირველი მოადგილე, 1951 წლის 13 ნოემბრიდან 1952 წლის 15 თებერვლამდე — უზბეკეთის სსრ სახელმწიფო უშიშროების მინისტრი, [[1952]] წლის 13 თებერვლიდან 20 ნოემბრამდე — საბჭოთა კავშირის სახელმწიფო უშიშროების მინისტრის მოადგილე. 1952 წლის 13 თებერვლიდან 1953 წლის 5 მარტამდე იყო საბჭოთა კავშირის სახელმწიფო უშიშროების სამინისტროს კოლეგიის წევრი, 1952 წის 19 თებერვლიდან 1953 წლის 5 მარტამდე — საბჭოთა კავშირის სახელმწიფო უშიშროების სამინისტროს მე-3 მთავარი სამმართველოს უფროსი. 1952 წლის 20 ნოემბრიდან 1953 წლის 5 მარტამდე — სსრ კავშირის სახელმწიფო უშიშროების მინისტრის პირველი მმოადგილე. [[1953]] წლის 11 მარტიდან 29 ივნისამდე — საბჭოთა კავშირის შინაგან საქმეთა სამინისტროს მე-3 სამმართელოს უფროსი.

[[1945]] წლის 9 ივლისს გენერალ-პოლკოვნიკის წოდება მიენიჭა. იყო [[საბჭოთა კავშირის უმაღლესი საბჭოსსაბჭო]]ს I-III მოწვევების დეპუტატი.

1953 წელს სერგო გოგლიძე საგანგებო მისიით [[გერმანიის დემოკრატიული რესპუბლიკა|გერმანიის დემოკრატიულ რესპუბლიკაში]] იმყოფებოდა, სადაც იგი 3 ივლისს დააკავეს და მოსკოვში ჩამოიყვანეს.

სერგო გოგლიძე რეპრესირებულ იქნა. 1953 წლის 23 დეკემბერს საბჭოთა კავშირის უმაღლესმა სასამართლომ მას სასჯელის უმაღლესი ზომა, [[დახვრეტა]] მიუსაჯა. იგი რეაბილიტირებული არ არის.