|
...არამედ თვით გამეფდა 30 წლისა და იმეფა 57 წელი მშვიდობით და ნებიერად; შემდგომად მოკვდა დასაბამითგან 4004, ქართულსა 339, ქრისტეს შემდეგ 55.}}
===მეცნიერთა მოსაზრებანი===
;კირილ თუმანოვი
* [[ძვ. წ. 1]]-[[58]] — [[კირილ თუმანოვი]]ს მიხედვით იმეფა 57 წელი.
{{ციტატა|Pharasmanes I/Aderk (A.D. 1-58). Bilingual, Graeco-‘Armazic’ inscription and ‘Armazic’ inscription on two stelae from Grave 4 of the Necropolis of the Vitaxae of Gogarene at Armazi; Mts'khet'a inscription of 75 (see
Mithridates I); L 33-43 (Adcrk); BL I 40 (Rok); Tacitus, Ann. 6.32-5; 11.8; 12.44-51; 13.37; 14.26; Cassius Dio 58.26; cf. Josephus, Ant. 18.97. — Son of Pharuabnzus IPs daughter by K'art'am (son of Souromaces I’s daughter by a grandson [jisculi, here, obviously, in the sense of ‘descendant’) of Phar- nabazus Ps daughter); born posthumously, his father having been killed at the same time as Pharnabazus II: L 32. lie became King of Iberia at 30, having defeated in a single combat. Artaxias II (q.v.); Our Lord was born in his first regnal year; and he reigned for 57 years: L 35. During his reign, Lhe Iranian Monarchy became consolidated, and the Iberians and the Ar¬menians obeyed it:5H L 43. — This, though the wording seems to imply a reference to the rise of the Arsacids, can only refer to the resumption of Iran’s aggressive foreign policy in Armenia under Vologases I (51-77). — (As Phar- asmancs), having become reconciled with his brother Mithridates, he helped him to become King of Armenia under Homan suzerainty in 35: Tacitus 6.32-6. In 51, being at an advanced age and having long reigned in Iberia, Pharasmanes helped his son (by his earlier wife) Radainistus, whom he feared, to dislodge Mithridates from the Armenian throne and to become King in¬stead: Tac. 12.44-5. But, sometime before 58, he had Radamistus executed: Tac. 13.37. — The last certain mention of Pharasmanes seems to be in 58 (see Mithridates I). So far, then, the traditional regnal years from Pharnaba¬zus I to Pharasmanes I have been vindicated<ref>Cyril Tumanoff, «Chronology of the early kings of Iberia», Traditio, Vol. 25, page 11, (1969)</ref>.}}
;სერგი გორგაძე
* [[1]]-[[30]] — [[სერგი გორგაძე]]ს მიხედვით იმეფა 29 წელი<ref>[http://dspace.gela.org.ge/handle/123456789/353 ს. გორგაძე, „მეფე ადერკი და, ეგრეთ წოდებული ორ-მეფობა ძველ ივერიაში“, წერილები საქართველოს ისტორიიდან, ძველი საქართველო I, ე. თაყაიშვილის რედაქტორობით, 1909, ნაწ. II გვ. 43-68]</ref>.
{{ციტატა|...მიზანი, რომელიც აღნიშნულ წერილებში დავისახეთ, იყო შემდეგი: მასალების კრიტიკულ-შედარებითი შესწავლით გვსურდა გვეჩვენებია ის გზა, რომლითაც შესაძლო ხდება „ქართლის ცხოვრებისა“ და „ქართლის მოქცევის“ თხზულებათა შეთანხმება ერთმანეთთან, უცხოეთის მწერალთა ცნობებთან ჩვენს შესახებ დამსოფლიო ისტორიის ფაქტებთან, რადგან ყველაფრის უმალ ჩვენს ისტორიოგრაფიას სწორედ ამგვარი შეთანხმება სჭირდება: სადაც ამგვარი შეტანხმება არ ხერხდება, იქ ჩვენი პირველწყაროების ცნობანი ფრიად სეაჭვო მასალად უნდა ჩაითვალონ და, როგორც ასეთნი, კრიტიკულის მეთოდით დაწერილი ისტორიიდან ჯერჯერობით მაინც უსათუოდ უნდა გამოირიცხონ.}}
;პავლე ინგოროყვა
|
