ჩოხატაური: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
GiorgiXIII (განხილვა | წვლილი) No edit summary |
|||
ხაზი 55:
სახელწოდება „ჩოხატაურის“ ადრინდელი ფორმაა „ჩახატაური“, რომელიც ნაწარმოებია საგვარეულო სახელიდან — ჩახატარაშვილი, ჩხატარაშვილი. XIX საუკუნის 70-იან წლებამდე ჩახატაურად იწოდებოდა ამჟამინდელი ჩოხატაურის სამხრეთ-აღმოსავლეთით მდებარე დასახლება მდინარე სუფსის მარჯვნივ, თეთრიღელის ხერთვისში. 1820 წლის აპრილიდან აგვისტომდე [[იმერეთის აჯანყება (1819-1820)|იმერეთის აჯანყების]] დროს ჩახატაური წარმოადგენდა [[რუსეთის იმპერია|რუსეთის იმპერიის]] ჯარებისა და აჯანყებულ გურულებს შორის ბრძოლების ერთ-ერთ ადგილს. აჯანყების დამარცხების შემდეგ ჩახატაურში დარჩა რუსული საგუშაგო.
სამხედრო გზის გაყვანის შემდეგ ჩოხატაური ეწოდა ადგილს მდინარე სუფსის მარჯვნივ, ოსკოჯურის ღელის შესართავთან. მალე მან მოიცვა ყოფილი სოფელი ბირკნალიც, რომელიც 1873 წლის მონაცემებით ცალკე სოფლად ფიქსირდებოდა. ჩოხატაური შედიოდა [[ფარცხმა|ფარცხმის]] საზოგადოებაში. 1884 წელს სოფელში გაიხსნა ორკლასიანი სასწავლებელი, ხოლო
1930 წელს გახდა [[ჩოხატაურის რაიონი]]ს ადმინისტრაციული ცენტრი. დაბის სტატუსი მიენიჭა 1947 წელს. ჩოატაურის სადაბო საბჭოში შევიდა აგრეთვე სოფელი [[გუთური]]. 1958 წელს გაიხსნა აკადემიკოს [[ნიკოლოზ ბერძენიშვილი]]ს სახელობის [[ჩოხატაურის მხარეთმცოდნეობის მუზეუმი|მხარეთმცოდნეობის მუზეუმი]]. პირველი ექსპოზიცია მოეწყო 1961 წელს. საბჭოთა პერიოდში დაბაში მოქმედებდა ქუთაისის ავტოქარხნის ფილიალი, საგრენაჟო ქარხანა, მანქანა-ტრაქტორთა სარემონტო საწარმო, [[ჩაი]]ს 4 ფაბრიკა, ღვინის ქარხანა, სასურსათო და პურკომბინატები, კინოთეატრი, 3 საავადმყოფო, პოლიკლინიკა.
|