ტევტონთა ორდენი: განსხვავება გადახედვებს შორის

რომის პაპმა [[კლემენტ III]]-მ 1191 წლის 6 თებერვალს პაპის ბულით ორდენი განაწესა როგორც „fratrum Theutonicorum ecclesiae S. Mariae Hiersolymitanae“ (წმინდა მარიამ იერუსალიმელის ეკლესიის ტევტონთა ძმობა"ძმობა“).

[[1196]] წლის 5 მარტს აკრის ტაძარში ორდენის სულიერიდან სულიერ-რაინდულ ორდენად გადაკეთების ცერემონია გაიმართა. ცერემონიას [[ჰოსპიტალიერები]] და [[ტამპლიერები]], ასევე იერუსალიმელი სასულიერო და მაღალი დონის პირები ესწრებოდნენ. რომის პაპმა ინოკენტი III-მ ეს მოვლენა 1199 წლის 1 თებერვლის ბულით დაადასტურა და ორდენის ამოცანები განსაზღვრა: გერმანელ რაინდთა დაცვა, სნეულთა მკურნალობა, კათოლიკური ეკლესიის მტრებთან ბრძოლა. ორდენი რომის პაპსა და [[საღვთო რომის იმპერია|საღვთო რომის იმპერიის]] იმპერატორს ექვემდებარებოდა.

ორდენში უმაღლესი ხელისუფლება დიდ მაგისტრებს ([[გერმანული ენა|გერმ]]. Hochmeister) ეკუთვნოდათ. ტევტონთა ორდენის განწესება (განსხვავებით ბენედიქტელთა ორდენისგან, რომლისკენაც იხრება ტევტონთა ორდენი), დიდი მაგისტრის ხელში მმართველობის სადავეების სრულ გადაცემას არ ითვალისწინებდა. მათი ხელისუფლება გენერალური კაპიტულის მიერ იზღუდებოდა. მოვალეობის შესრულებისას დიდი მაგისტრი დამოკიდებული იყო ორდენის ყოველი ძმის შეკრებაზე. თუმცაღა, ორდენის გაფართოებით დიდი მაგისტრის ძალაუფლებაც განუზომლად გაიზარდა გენერალური კაპიტულის ყოველთვის დროულად შეკრების შეუძლებლობის გამო. საქმეში მაგისტრისა და კაპიტულის ურთიერთობა უფრო სამართლებრივად განისაზღვრებოდა. კრიზისულ სიტუაციებში კაპიტულის ჩარევა აუცილებელი ხდებოდა, რაც ხანდახან დიდი მაგისტრების თანამდებობიდან გადაყენებით სრულდებოდა.

* ლანდმაისტერი [[პრუსია]]ში (გერმ. Landmeister von Preußen) — თანამდებობა 1229 წელს დაარსდა ორდენის მიერ პრუსიის დაპყრობის შემდეგ. პირველი ლანდმაისტერი ჰერმან ფონ ბალკი გახდა, რომელსაც პრუსიის დაპყრობაში დიდი წვლილი მიუძღვის. მისივე ძალისხმებით იქნა დაარსებული რამდენიმე ციხე-სიმაგრე და პრუსიის მიწებზე რამდენიმე ლაშქრობა მოწყობილი. მთელი მე-XIII საუკუნის განმავლობაში ლანდმაისტერთა მთავარ მიზანს აჯანყებულ პრუსილებთან და ლიეტუველებთან ბრძოლა წარმოადგენდა. XIV საუკუნეში ლიეტუვაში მუდმივი ლაშქრობების "ვალდებულება"„ვალდებულება“ ორდენის მარშლებს დაეკისრა. თანამდებობამ 1324 წლამდე იარსება. 1309 წელს ორდენის დედაქალაქის [[მარიენბურგი|მარიენბურგში]] გადატანის შემდეგ პრუსიაში სპეციალური მოადგილის აუცილებლობა დაიკარგა. 1309-დან 1317 წლამდე თანამდებობა სრულიად თავისუფალი იყო. 1317-დან 1324 წლამდე უკანასკნელი ლანდმაისტერი ფრიდრიხ ფონ ვილდენბერგი გახდა.

სიტყვასიტყვით ითარგმნება, როგორც "მიწის„მიწის კომტური"კომტური“. ხელმძღვანელობდა ორდენის [[ბალეი]]ს.

ორდენის სტრუქტურაში უმდაბლესი თანამდებობრივი ერთეული. კომტური საკომტუროს კონვენტთან - მოცემული საკომტუროს რაინდთა კრებასთან ერთად ხელმძღვანელობდა. კომტურს დაქვემდებარებული რაინდები მეურვეებად (მზრუნველებად) (გერმ. Pfleger) ან ფოგტებად (Vögte) იწოდებოდნენ. ამავდროულად, შეეძლოთ სხვადასხვა სპეციალიზაცია ჰქონოდათ და ამის მიხედვით წოდებულიყვნენ, მაგ: ფიშმაისტერებად (გერმ. Fischmeister) ანდაც მეტყვეებად (გერმ. Waldmeister).

ორდენის მარშალი (გერმ. Marschalle ან Oberstmarschall ) — მის ძირითად მოვალეობას ორდენის მიერ წარმოებული ომების ხელმძღვანელობა წარმოადგენდა. დიდ დროს ან ბრძოლის ველზე ან კიონინგსბერგში ატარებდა, სადაც ორდენში შემავალი საძმო იკრიბებოდა ლიეტუვაზე შეტევების განსახორციელებლად. ბრძოლის დროს დიდი მაგისტრის შემდეგ მეორე პირი იყო.

უმაღლესი ინტენდანტი (გერმ. Trapiere) — მის მოვალეობას წარმოადგენდა ორდენის ძმების მომარაგება ყველა საჭირო ატრიბუტით მშვიდობიანობისას: სამოსით, საკვებითა და ყველა საყოფაცხოვრებო ნივთით. პრუსიის დაპყრობის შემდეგ მისი რეზიდენცია ციხე-სიმაგრე "[[ქრისტბურგი|ქრისტბურგში]] მდებარეობდა.

* Kommandeur. ქართულ ენაში გამოიყენება ტერმინი "მთავარსარდალი"„მთავარსარდალი“ ან "სარდალი"„სარდალი“.

* Capitularies. "კაპიტულიერი"„კაპიტულიერი“. ტიტულის არსი — ხელმძღვანელი კაპიტულისა (კრების, ყრილობის, კომისიის).

* Rathsgebietiger. იგივეა, რაც "საბჭოს„საბჭოს წევრი"წევრი“.

* Deutschherrenmeister. ქართულად ითარგმნება, როგორც "გერმანიის„გერმანიის მაგისტრთუხუცესი"მაგისტრთუხუცესი“.

* Balleimeister. შეიძლება ითარგმნოს, როგორც "მამულის„მამულის (სამფლობელოს) მაგისტრი"მაგისტრი“.