ვიქტორ ბროსე: განსხვავება გადახედვებს შორის

ვ. ბროსემ დაამთავრა პეტერბურგის კლასიკური გიმნაზია ([[1911]]) და პეტერბურგის უნივერსიტეტის ისტორია-ფილოლოგიის ფაკულტეტი ([[1916]]). უნივერსიტეტში მისი მასწავლებელი იყო გამოჩენილი ქართველოლოგი, პროფესორი [[ალექსანდრე ცაგარელი]]. [[1916]] წლიდან ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა საქართველოში. [[1916]]-[[1923]] ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას ქუთაისის და თბილისის გიმნაზიებში. ზედმიწევნით ფლობდა ქართულ ენას. [[1923]]-[[1933]] იყო საქართველოს საჯარო ბიბლიოთეკის (ამჟამად [[საქართველოს პარლამენტის ბიბლიოთეკა|საქართველოს პარლამენტის ი. ჭავჭავაძის სახელობის ეროვნული ბიბლიოთეკა]]) იშვიათი წიგნების განყოფილების (რარიტეტსაცავის) გამგე. [[1933]]-[[1937]] [[საქართველოს სახელმწიფო წიგნის პალატა|საქართველოს სახელმწიფო წიგნის პალატის]] დირექტორის მოადგილე. პარალელურად მოღვაწეობდა საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმში (ამჟამად [[საქართველოს ეროვნული მუზეუმი]]). [[1925]]-[[1937]] ლექციებს კითხულობდა საქართველოს განათლების სახ. კომისარიატის (სამინისტროს) მუდმივმოქმედ საბიბლიოთეკო კურსებზე.

 

 

ეწეოდა საზოგადოებრივ და პოლიტიკურ მოღვაწეობასაც. იყო [[საქართველოს საისტორიო და საეთნოგრაფიო საზოგადოება|საქართველოს საისტორიო და საეთნოგრაფიო საზოგადოების]] ნამდვილი წევრი და აქტიურად მონაწილეობდა მის მუშაობაში. [[1917]] წლიდან ბროსე იყო [[საქართველოს სოციალ-ფედერალისტთა პარტია|საქართველოს სოციალ-ფედერალისტთა პარტიის]], ხოლო [[1921]]-[[1924]] წლებში მემარჯვენე ფედერალისტთა ორგანიზაციის წევრი. მონაწილეობდა საქართველოს ეროვნულ-განმათავისუფლებელ მოძრაობაში. იგი დახვრეტილ იქნა [[1937]] წელს თბილისში, საქართველოს სსრ შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის („შინსახკომი“) ე.წ. „დიდი სამეული“-ს დადგენილებით. რეაბილიტირებულ იქნა [[1956]] წელს.