ჯალალედინი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 34:
ჯალალედინის მიმდევრები მისი ერთგული დარჩნენ და [[სელჩუკები|სელჩუკთა]] მიწებს არბევდნენ [[ჯაზირა]]სა და [[სირია]]ში მომდევნო რამდენიმე წლის განმავლობაში. აიუბიდის სულთანმა სალი აიუბმა მოგვიანებით ისინი დაიქირავა საკუთარი ბიძის, სალიჰ ისმაილის მოსაკლავად და მათ [[1244]] წელს [[იერუსალიმი]] აიღეს. „ხვარეზმელები“, როგორც ისინი საკუთარ თავს უწოდებდნენ, [[ეგვიპტე|ეგვიპტის]] [[მამლუქები|მამლუქებად]] მსახურობდნენ შემდგომში, სანამ ისინი საბოლოოდ მანსურ იბრაჰიმმა არ გაანადგურა.
 
[[1226]] წელს, როდესაც ჯალალედინმა აიღო თბილისი, მოხდა უპრეცენდენტოუპრეცედენტო შემთხვევა. საკუთარი რწმენა ანუ [[მართლმადიდებლობა]] ერდროულად 100 000-მა ქართველმა დაიცვა. მათ თავი გასწირეს და არ გაიარეს ხიდზე გაწყობილ ხატებზე. ვინც არ გაივლიდა, მას თავს კვეთდნენ. 100 000-ზე მეტმა ტყვემ ხატებზე არ გაიარა. საქართველოს მართლმადიდებელმა ეკლესიამ ის 100 000 უდიდესი გმირი წმინდანად შერაცხა.
 
== ლიტერატურა ==
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ჯალალედინი“-დან