ქორწინება ჩვეულებრივი ინიშნება კონტრაქტით მინიმალური ხაზის (უახლოესი ნათესავების-ოჯახის წევრების-ბაუთის) მიერ. ქორწინება ოჯახის წევრებს შორის იკრძალება ყურანის მიერ. ეს ვრცელდება, დედმამიშვილებს შორის. მისაღებია ქორწინება ვაჟსა და ბიძაშვილს (მამის ძმისშვილს) შორის, ან ქალიშვილსა და ბიძაშვილს (მამის ძმის შვილს) შორის, ეს ტრადიცია არამხოლოდარა მხოლოდ ითვლება როგორც მისაღები, არამედ მამაკაც ბიძაშვილს (მამის ძმისშვილს) აქვს უფლება გამოთქვას სურვილი, რომ მას სურს, იქორწინოს მის ბიძაშვილზე. ამის მიუხედავად არის შანსი, რომ ქალიშვილმა უარი განაცხადოს ქორწინებაზე მის ბიძაშვილთან, ამის შემდეგ მას არ ექნება უფლება იქორწინოს ვინმეზე, ბიძაშვილის დაუკითხავად. იმის მიუხედავად, რომ ბიძაშვილ-მამიდაშვილური ქორწინება მიღებულია, ხშირ შემთხვევაში ტერმინი "პირველი ბიძაშვილი" არის მხოლოდ კლასიფიცირებული ერთეული. ხშირ შემთხვევაში ბიძაშვილურ-მამიდაშვილური ქორწინება ხდება მეორე ან მესამე შვილებს შორის. მიუხედავად ამისა, ეს ბიძაშვილური ქორწინებები აღიქმება, როგორც უახლოესი შთამომავლობის ერთიანობის და უფლებამოსილების გამყარებად. მართალია, რომ მრავალცოლიანი ქორწინება დასაშვებია, მაგრამ ეს მოქმედება არც ისე ხშირია. მრავაცოლიანი ხალხის უმეტესობა არის უკვე ხანშიშესული მამაკაცები, რომლებსაც აქვთ შესაძლებლობა შეინახონ რამდენიმე სახლი სხვადასხვა ცოლისთვის. განქორწინება ხშირია და შეიძლება წამოწყებული იყოს, როგორც ცოლის ასევე ქმრის მიერ, ორივე შემთხვევაში ცოლი დაუბრუნდება მამის სახლს დახმარებისთვის, სანამ ოჯახური კრიზისი გადაწყვეტილი იქნება.
