Ardipithecus ramidus: განსხვავება გადახედვებს შორის

ზემოთ აღწერილი მეთოდის გამოყენებით, ჰენრი მაკჰენრიმ გამოითვალა მეგადონტიის ინდექსი (მან გაზომა  ბოლო პრემოლარებისა და პირველი ორი მოლარის საღეჭი ზედაპირი). კბილების სიდიდის კოეფიციენტი ''Australopithecus afarensis'' შემთხვევაში  თითქმის ორჯერ მეტია ვიდრე შიმპანზესი, რაც მიუთითებს უფრო მაგარი  მცენარეებით კვებაზე.  საღეჭი ზედაპირის ფარდობითი ზომა იზრდება ჯერ ''Austrralopithecus africanus'' ში,  ხოლო შემდგომ ზრდას განაგრძობს ''Paranthropus robustus'' და ''Paranthropus boisei'' -ს შემთხვევაში. ( სამჯერ მეტია ვიდრე შიმპანზესი).თუმცა,  Homo habilis ინდექსის მაჩვენებელი კვლავ უტოლდება ''Australopithecus afarensis'' , ხოლო ''Homo ergasteris'' - შიმპანზისას, რაც ძალიან ჰგავს ჩვენსას.

 

 

დიდი ეშვები, რომლებიც განსაზღვრავს მოსაზღვრე კბილების დონეს, უნდა იყოს შეჭრილი დიასთემაში და გაართულოს ყბის წინა ნაწილის მოძრაობა გვერდით. ეს ჰორიზონტალური მოძრაობის ტიპი შერწყმულია პირის გაღებისა და დაკეტვის ვერტიკალურ მოძრაობასთან,  რომ უზრუნველყოს წრიული  მოძრაობა. წრიული  მოძრაობა საჭიროა რომ დაქუცმაცდეს მაგარი მცენარეული საკვები. დიდ  მაიმუნებს არ აქვთ ეს პრობლემა იმიტომ რომ, მათი საკვები არ არის  ძალიან დასაქუცმაცებელი. ბაბუინების სახე  იმდენად დიდია, რომ უკანა ყბის მონაცვლეობა შესაძლებელია, მიუხედავად იმისა, რომ მამრებში  კბილების წინა ჯგუფი ბლოკირებულია ძლიერად განვითარებული ეშვებით. ''Australopithecus, Paranthopus''  და ''Homo''-ს  შემთხვევაში ინტენსიურად ცვდება პრემოლარები და მოლარები. როგორც კი ეს კბილები ამოჭრიან საღეჭ  ზედაპირს,  იწყებენ დაბლაგვებას და ცვეთას.  ემალის ფენა თხელდება და უახლოვდება მის ქვეშ მდებარე ქსოვილს, დენტინს.