სპორტი საქართველოში: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 321:
== აკრობატიკა ==
'''სპორტული აკრობატიკის''' დამკვიდრებას წინ უსწრებდა ეგრეთ წოდებული მუშაითური ვარჯიშები, რომელსაც საქართველოში ბევრი მიმდევარი ჰყავდა. სახალხო დღესასწაულებზე , ლხინში თუ სხავა თავყრილობებზე ხშირად ეწყობოდა მუშაითების ანუ ჯამბაზების და საბელზე მოსიარულეთა გამოსვლები . აკრობატები სპორტულ სარბიელზე XX საუკუნის დასაწყისში გამოჩდნენ . პირველი ქართველი აკრობატი იყო [[კოწო ბადრიძე]] , რომელმაც შეიმუშავა წყვილთა და ჯგუფური ვარჯიშები . იმავე პერიოდში აკრობატიკაში ვარჯიშობდენ ძმები კონსტანტინე და პავლე გრომოვები , აგრეთვე , ვლადიმერ პოლოტავცევის , კარლო ვართანოვისა და კონსტანტინე უგოლკოვის პირველი სამეული . [[1934]] წელს [[კონსტანტინე გრომოვი|კონსტანტინე გრომოვმა]] საქართველოს განათლების სახალხო კომისარიატთან არსებულ სპორტულ სკოლაში ჩამოაყალიბა აკრობატიკის სასწავლო ჯგუფი . მომდევნო წელს [[გიორგი ეგნატაშვილი|გიორგი ეგნატაშვილის]] თაოსნობით ასეთივე ჯგუფი შეიქმნა თბილისის ფიზკულტურის ტექნიკუმში , ამ ბაზაზე კი ჩამოყალიბდა აკრობატთა პირველი გუნდი , რომელსაც როსტოველი [[პაველ აბაშკინი]] ავარჯიშებდა . [[1937]] წელს თბილისში ჩამოვიდა [[რუდოლფ
პირველი შეჯიბრება [[1938]] წელს [[თბილისი|თბილისში]] გაიმართა. იმავე წელს [[მოსკოვი|მოსკოვში]] , [[წითელი მოედანი|წითელ მოედანზე]] გამართულ ფიზკულტურელთა საკავშირო აღლუმზე საქრთველოს აკრობატებმა სამსართულიანი პირამიდა წარმოადგინეს ( აღლუმს ესწრებოდა [[იოსებ სტალინი]]). პირველ საკავშირო ჩემპიონატში ([[1939]] , [[მოსკოვი]]) გაიმარჯვა სპორტსაზოგადოება „ ნაუკის“ საქართველოს ოთხეულმა ([[რუდოლფ ემელიანოვი]], [[მიხეილ ქელეხსაშვილი]], [[თეიმურაზ მაყაშვილი]], და [[კარლო ვართანოვი]]).
მომდევნო ჩემპიონატს ([[1940]]) თბილისმა უმასპინძლა და ეს ოთხეული კვლავ ჩემპიონი გახდა. ომის შემდეგ წლებში წარმატებით გადიოდნენ [[თეიმურაზ მახაშვილი]], [[გიორგი ჟურავლიოვი]], [[ვალენტინ კოჩერგინი]], [[გურამ გარსევანიშვილი]]. [[1970]] წლიდან - [[თენგიზ ლომთაძე]],
== კარატე ==
|