|
[[ფაილი:Samsung LE26R41BD and Yamada DVD player 20030624.jpg|thumb||თანამედროვე ტელევიზორი]]
'''ტელევიზორი''' — [[ელექტრონული მოწყობილობა]], რომელიც გამოიყენება უკაბელოდ ვიდეო და აუდიო ინფორმაციის მისაღებად და საჩვენებლად ეკრანზე, თუმცა შეუძლია [[კაბელი]]თ დაკავშირების შემთხვევაში [[ვიდეოფირი]]ს ჩვენებაც.
ტელევიზიის კონცეფცია მრავალი ადამიანის ნამუშევარი იყო მე -19 საუკუნის ბოლოს და მე -20 საუკუნის დასაწყისში, მისი ფესვები თავდაპირველად ჯერ კიდევ მე -18 საუკუნეში დაიწყო. მოძრავი სურათების პირველი პრაქტიკული გადაცემა რადიო სისტემაზე გამოიყენებოდა მექანიკური მბრუნავი პერფორირებული დისკებით, რომ სკანირებულიყო დროში ცვალებადი სიგნალი, რომლის რეკონსტრუქციაც შეიძლებოდა მიმღებთან, ორიგინალის სურათის მიახლოებით. მეორე მსოფლიო ომმა შეწყვიტა ტელევიზიის განვითარება. ომის დასრულების შემდეგ, სტანდარტული გახდა სურათების სკანირებისა და ჩვენების ყველა ელექტრონული მეთოდი. შემუშავდა გადაცემულ სურათებზე ფერის დამატების რამდენიმე განსხვავებული სტანდარტი, სხვადასხვა რეგიონში იყენებენ ტექნიკურად შეუთავსებელ სიგნალის სტანდარტებს. მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ სატელევიზიო მაუწყებლობა სწრაფად გაფართოვდა და გახდა მნიშვნელოვანი მასობრივი საშუალებები რეკლამის, პროპაგანდისა და გართობისთვის. [1]
პირველი [[CRT]] ტიპის, კომერციული მიზნით, გამოშვებული ტელევიზორი დამზადდა Telefunken-ის მიერ [[გერმანია]]ში [[1934]] წელს<ref>[http://www.earlytelevision.org/telefunken.html Telefunken], Early Electronic TV Gallery, Early Television Foundation.</ref><ref>[http://www.tvhistory.tv/1934-35-Telefunken-FEIII.JPG 1934–35 Telefunken], Television History: The First 75 Years.</ref>. შემდეგ უკვე [[საფრანგეთი|საფრანგეთში]] ([[1936]])<ref>[http://www.tvhistory.tv/1936%20French%20TV.htm 1936 French Television], Television History: The First 75 Years.</ref>, [[ინგლისი|ინგლისში]] ([[1936]])<ref>[http://www.tvhistory.tv/1936-Baird-T5.JPG 1936 Baird T5], Television History: The First 75 Years.</ref> და [[აშშ]]-ში ([[1938]])<ref>[http://www.earlytelevision.org/communicating_systems.html Communicating Systems, Inc.], Early Electronic TV Gallery, Early Television Foundation.</ref><ref>[http://www.tvhistory.tv/1939%20Du%20Mont%20Brochure.htm America's First Electronic Television Set], Television History: The First 75 Years.</ref>.
სატელევიზიო მაუწყებლობის გავრცელება შესაძლებელია ჰაერზე VHF და UHF რადიოსიგნალებით ხმელეთის გადამცემი სადგურებიდან, მიკროტალღური სიგნალებით დედამიწის ორბიტაზე სატელიტებიდან ან საკაბელო ტელევიზიით ინდივიდუალური მომხმარებლებისთვის სადენიანი გადაცემის საშუალებით. მრავალი ქვეყანა დაშორდა ორიგინალ ანალოგური რადიო გადაცემის მეთოდებს და ახლა იყენებს ციფრული სატელევიზიო სტანდარტებს, რაც უზრუნველყოფს დამატებით ოპერაციულ მახასიათებლებს და რადიო სპექტრის სიჩქარის შენარჩუნებას უფრო მომგებიანი გამოყენებისათვის. სატელევიზიო პროგრამირების გავრცელება ასევე შესაძლებელია ინტერნეტით.
ყველაზე იაფი ტელევიზორი მეორე მსოფლიო ომამდე ღირდა $125 (რომელიც ახლა ტოლფასია 1863 დოლარისა (2007)), რომელსაც ჰქონდა 8 [[სმ]] სიგრძის ეკრანი, ხოლო 30 [[სმ]] ეკრანიან ტელევიზორებს შორის ყველაზე იაფი ღირდა $445 ($6633 ახლა)<ref>[http://www.tvhistory.tv/tv-prices.htm American TV Prices], Television History: The First 75 Years.</ref>.
სატელევიზიო მაუწყებლობა შეიძლება დაფინანსდეს რეკლამის შემოსავლით, კერძო ან სამთავრობო ორგანიზაციების მიერ, რომლებიც მზად არიან აიღონ ეს ღირებულება, ან ზოგიერთ ქვეყანაში სატელევიზიო ლიცენზიის საფასური გადაიხადონ მიმღების მფლობელების მიერ. ზოგიერთ მომსახურებას, განსაკუთრებით საკაბელო ან სატელიტის საშუალებით, იხდის ხელმოწერა.
==სქოლიო==
სატელევიზიო მაუწყებლობას მხარს უჭერს ტექნიკური განვითარება, როგორიცაა მიკროტალღური გრძელვადიანი ქსელები, რაც საშუალებას იძლევა პროგრამების გავრცელება ფართო გეოგრაფიულ არეალში. ვიდეოჩანაწერის მეთოდები საშუალებას აძლევს პროგრამირებას დაარედაქტირონ და გადაიხედონ მოგვიანებით გამოყენებისთვის. სამგანზომილებიანი ტელევიზია გამოიყენებოდა კომერციულად, მაგრამ არ მიიღო ფართო მომხმარებელთა მოწონება ჩვენების მეთოდების შეზღუდვების გამო
{{სქოლიო}}
როგორც 23 წლის გერმანელი უნივერსიტეტის სტუდენტი, პოლ ჯულიუს გოტლიბ ნიპკოვმა შესთავაზა და დააპატენტა ნიპკოვის დისკი 1884 წელს. [5] ეს იყო დაწნული დისკი, რომელშიც ხვრელები ხდებოდა სპირალურად, ამიტომ თითოეული ხვრელი სკანირებდა სურათის ხაზს. მიუხედავად იმისა, რომ მას არასდროს შეუქმნია სისტემის სამუშაო მოდელი, ნიპკოვის დაწნული დისკის "გამოსახულების რასტერიზერის" ვარიაციები გახდა ძალიან გავრცელებული. [6] კონსტანტინე პერსკიმ სიტყვა ტელევიზორი გამოიყენა ნაშრომში, რომელიც წაიკითხა საერთაშორისო ელექტროენერგიის კონგრესზე პარიზში, საერთაშორისო მსოფლიო გამოფენაზე, 1900 წლის 24 აგვისტოს. პერსკის ნაშრომში მიმოხილულია არსებული ელექტრომექანიკური ტექნოლოგიები, ნახსენებია ნიპკოვის და სხვათა ნამუშევრები. [7] თუმცა, მხოლოდ 1907 წლამდე მოხდა, რომ გამაძლიერებელი მილის ტექნოლოგიის განვითარებამ, ლი დე ფორესტის და არტურ კორნის მიერ, გახადა დიზაინის პრაქტიკული. [8]
[[კატეგორია:ტელევიზია]]
სურათების დაუყოვნებლივი გადაცემის პირველი დემონსტრირება ჟორჟ რიგნუსმა და ა. ფურნიემ ჩაატარეს პარიზში 1909 წელს. 64 სელენის უჯრედების მატრიცა, ინდივიდუალურად გაყვანილი მექანიკურ კომუტატორთან, ემსახურებოდა ელექტრონულ ბადურას. მიმღებში, Kerr უჯრედის ტიპმა მოახდინა შუქის მოდულაცია და სხვადასხვა კუთხის სარკეების სერია, რომლებიც მბრუნავი დისკის კიდეზე იყო მიმაგრებული, სკანირებს მოდულირებულ სხივს ეკრანის ეკრანზე. ცალკეული წრე რეგულირდება სინქრონიზაცია. 8x8 პიქსელიანი რეზოლუცია ამ კონცეფციის მტკიცებულების დემონსტრაციაში საკმარისი იყო ანბანის ცალკეული ასოების მკაფიოდ გადასაცემად. განახლებული სურათი გადაეცა "რამდენჯერმე" ყოველ წამს. [9]
▲== [[კატეგორია:ტელევიზორი ==]]
[[კატეგორია:ელექტრონული მოწყობილობები]]
1911 წელს ბორის როზინგმა და მისმა სტუდენტმა ვლადიმირ ზვორიკინმა შექმნეს სისტემა, რომლის საშუალებითაც მექანიკური სარკისებური ბარაბანი სკანერი გადასცემდა "ძალიან უხეშ სურათებს" მავთულხლართებზე "ბრაუნის მილზე" (კათოდური სხივი ან "CRT"). მიმღებში. მოძრავი გამოსახულებები შეუძლებელი იყო, რადგან სკანერში "მგრძნობელობა არ იყო საკმარისი და სელენის უჯრედი ძალიან ჩამორჩა". [10]
|
