ჩრდილოეთ ირლანდიის კონფლიქტი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
'''ჩრდილოეთ ირლანდიის კონფლიქტი''',
▲'''ჩრდილოეთ ირლანდიის კონფლიქტი''', ე.წ. არეულობები წარმოადგენს [[1968]] წლიდან [[1998]] წლამდე მიმდინარე სექტარიანულ დაპირისპირებას ჩრდილო ირლანდიელ პროტესტანტ უნიონისტებს (ლოიალისტები - [[დიდი ბრიტანეთი|დიდი ბრიტანეთის]] შემადგენლობაში დარჩენის მომხრეები) და [[კათოლიკოსი|კათოლიკე]] ნაციონალისტებს ([[რესპუბლიკელი|რესპუბლიკელები]] - [[ჩრდ. ირლანდია|ჩრდ. ირლანდიის]] ირლანდიასთან შეერთების მომხრეები) შორის. კონფლიქტის სხვა მნიშვნელოვანი მოაწილეები იყვნენ ბრიტანული არმია, [[ოლსტერი|ოლსტერის]] სამეფო პოლიცია (RUC) და ოლსტერის თავდაცვის პოლკი (UDR – [[1992]] წლიდან ირლანდიის სამეფო პოლკი), რომელთა მიზანს მშვიდობის უზრუნველყოფა წარმოადგენდა, უმეტესწილად დამოუკიდებლობისთვის პარტიზანულად მებრძოლ ნაციონალისტურ ირლანდიის რესპუბლიკურ არმიასა (IRA) და უნიონისტთა პარამილიტარულ ძალებს შორის, რომლებიც რესპუბლიკური არმიის ქმედებებს ტერორისტულად მიიჩნევდნენ. მხარეებს შორის დაპირისპირება ხასიათდებოდა ქუჩის შეტაკებების, აფეთქებების, სნაიპერის მეშვეობით თავდასხმების, გზების ჩახერგვის და უკანონო დაკავებების მეთოდებით. დაპირისპირება რეალურად, სამოქალაქო ომი იყო, თუმცა მას ოფიციალურად დაბალი ინტენსივობის კონფლიქტს უწოდებენ. კონფლიქტის სამშვიდობო შეთანხმებამდე 3600 ადამიანი დაიღუპა, ხოლო 30 000-ზე მეტი დაშავდა. შეთანხმება [[1998]] წელს დიდ ბრიტანეთსა და ირლანდიას შორის მოხდა, რის მიხედვითაც, ჩრდილოეთ ირლანდიის წარმომადგენლობით ასამბლეაში, ე.წ. სტორმონტში, ძალაუფლების განაწილება გადაწყდა.
==კონფლიქტის საფუძვლები==
არეულობების ისტორია პრაქტიკულად, იმეორებს ირლანდიის ისტორიას და სათავეს იღებს კუნძულზე ჯერ კიდევ
==ჩრდილოეთ ირლანდიის შექმნა და კათოლიკური პროტესტი==
[[
[[1922]] წლიდან, ჩრდილოეთ ირლანდიის თვითმმართველი რეგიონის 2/3 (მილიონი მოსახლე) პროტესტანტი, ხოლო 1/3 (ნახევარი მილიონი მოსახლე) კათოლიკე იყო. კუნძულის გაყოფამდე [[ბელფასტი|ბელფასტის]] [[გემთმშენებლობა]] კუნძლიდან მუშახელს იზიდავდა, გაყოფის შემდეგ სამუშაო უმეტესწილად პროტესტანტებს ერგო, თუმცა კათოლიკეები ჯერ კიდევ რჩებონდნენ მუშებად. ლოიალისტთა პოლიტიკურ წარმომადგენელს, ოლსტერის უნიონისტთა პარტიას (UUP) მმართველობის პრობლემა რომ არ შექმნოდა, ჩრდილოეთ ირლანდიის საარჩევნო ოლქები ისე დაიყო, რომ კათოლიკეთა წარმომადგენლობა მაქსიმალურად მინიმიზირდა. კათოლიკეები აპროტესტებდნენ, რომ ისინი განიცდიდნენ დისკრიმინაციას საბინაო პოლიტიკების, საჯარო სამსახურში დასაქმების და სამთავრობო ხარჯების კუთხით. ასევე, ისინი ხშირად განიცდიდნენ პოლიციისგან შეურაცხყოფას, რომელთა კორპუსი სრულად პროტესტანტებისგან შედგებოდა.
Line 18 ⟶ 16:
ჩრდილო ირლანდიური კონფლიქტის დასაწყისად მიიჩნევა [[1968]] წლის [[5 ოქტომბერი|5 ოქტომბერს]], ქალაქ [[დერი |დერიში]], ასოციაციის მიერ გამართული მარში საარჩევნო ოლქების უსამართლოდ დაყოფის გასაპროტესტებლად. მარში აიკრძალა, ხოლო უნიონისტებმა კონტრდემონსტრაცია დააანონსეს. თუმცა ასოციაციამ მარშის გამართვა მაინც გადაწყვიტა. ქუჩებში დაწყებული არეულობა ოლსტერის სამეფო პოლიციამ ხელკეტებითა და წყლის ჭავლით დაშალა.
მსგავსი ფაქტი მოხდა [[1969]] წლის [[12 აგვისტო|12 აგვისტოს]], ლონდონდერიში. ორდღიანი არეულობა [[ბოგსაიდის შეტაკება|ბოგსაიდის შეტაკებებით]] გახდა ცნობილი, რომელმაც ნაციონალისტებსა და ოლსტერის სამეფო პოლიციას შორის დაპირისპირება კიდევ უფრო გაზარდა. არეულობები გაგრძელდა ბელფასტში, რამაც უკვე ბრიტანული არმიის ჩარევა გამოიწვია. ამის შემდეგ, ძალადობრივი კონფრონტაცია მხოლოდ იზრდებოდა და ე. წ. არეულობები კიდევ უფრო გაახშირდა.
==ირლანდიის რესპუბლიკური არმიისა და ლოიალისტთა პარამილიტარისტების დაბადება==
Line 41 ⟶ 39:
ათწლეულის ბოლომდე ძალადობა აღმოცენდებოდა, შემდეგ შენელდებოდა, იდებოდა ცეცხლის შეწყვეტის შეთანხმებები და შემდეგ ირღვეოდა. გაგრძელდა მკვლელობებიც, მათ შორის ცნობილი პირებისაც. [[1979]] წლის [[აგვისტო]]ში, [[ელისაბედ II|დედოფალი ელიზაბედ II-ს]] ნათესავი [[ლორდი]] მაუნთბათენი მოკლეს.
[[1976]] წელს IRA-ს დაკავებულ პატიმრებს სტატუსი შეუცვალეს და ჩვეულებრივ კრიმინალებს გაუთანაბრეს. საპასუხოდ, პატიმრებმა რამდენიმე საპროტესტო აქცია მოაწყვეს. პირველი ე. წ. „პლედების პროტესტი“, როდესაც მათ უარი თქვეს პატიმრის ფორმის ჩაცმაზე და მხოლოდ პლედები ჰქონდათ შემოხვეული, და მეორე, „ბინძური პროტესტი“, როდესაც მათ საკნის კედლები საკუთარი განავლით მოსვარეს. ბრიტანეთის ახლად არჩეულმა პრემიერმა [[მარგარეტ ტეტჩერი|მარგარეტ ტეტჩერმა]] უკან არ დაიხია. შედეგად, [[1980]]-[[1981]] პატიმართა შიმშილობის აქციებს 10 პატიმარი ემსხვერპლა, მათ შორის ბობი სენდსი. სენდსმა პატიმრობაში შიმშილობის დროს ბრიტანულ პარლამენტში მანდატი მოიპოვა.
სენდსის არჩევამ [[შინ ფეინი]], როგორც IRA-ს პოლიტიკური ფრთა, დაარწმუნა, რომ უნიფიკაციის პროცესში ბრძოლა, როგორც საარჩევნო ყუთთან, ასევე იარაღითაც უნდა გაგრძელებულიყო. [[1983]] წლის [[ივნისი|ივნისში]], შინ ფეინის ლიდერმა [[ჯერი ადამსი|ჯერი ადამსმა]] დასავლეთ ბელფასტიდან პარლამენტში აირჩიეს, თუმცა მან მანდატზე უარი თქვა ბრიტანეთის დედოფლის ერთგულების დამოწმება თავიდან რომ აერიდებინა.
Line 67 ⟶ 65:
* [https://treasonfelony.wordpress.com/2018/02/02/a-history-of-nicra-by-its-first-treasurer-fred-heatley-published-in-fortnight-in-1974/ The Treason Felony Blog. 2018. A history of NICRA by its first treasurer, Fred Heatley, published in Fortnight in 1974]
==სქოლიო==
{{სქოლიო}}
[[კატეგორია:ჩრდილოეთ ირლანდიის ისტორია]]
|