ნიკოლოზ ჯაყელი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
'''ნიკოლოზ ჯაყელი''' (დ. [[1887]] — გ. [[1970]]) — [[ქართველები|ქართველი]] პოლიტიკოსი, საზოგადო მოღვაწე, მრეწველი, [[1919]] წელს [[იტალია|იტალიის]] ქალაქ [[მილანი|მილანში]] [[ერთა ლიგა|ერთა ლიგის]] საერთაშორისო ასოციაციების მეოთხე კონგრესზე [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა|საქართველოს]] წარმომადგენელი, [[1921]] წლიდან პოლიტიკური ემიგრანტი.
[[1920]] წლის 27 ოქტომბერს საქართველოს მთავრობის სახელზე გაგზავნილ წერილში ის მოითხოვდა, რომ [[საქართველოს მთავრობა|საქართველოს მთავრობას]] [[ფრანგული ენა|ფრანგულ]] და [[ქართული|ქართულ]] ენებზე სტატუსის ტექსტი დაუყოვნებლივ გაეგზავნა. ნ. ჯაყელი კონგრესის მუშაობაში მონაწილეობის მისაღებად არათუ მიიწვიეს, უფრო მეტიც, კენჭისყრის დროს იგი გადამწყვეტი ხმის უფლებით სარგებლობდა. როგორც საქართველოს ასოციაციის ხელმძღვანელი, ნ. ჯაყელი კონგრესზე სიტყვით გამოვიდა. მოხსენება იტალიის პოლიგრაფისტთა საზოგადოებამ [[1920]] [[რომი|რომში]] დასტამბა. კონგრესზე გამოსვლისას მან თქვა:{{ციტატა|...აუცილებელია ავაღორძინოთ ქართველი ხალხის ის სულიერი იდეები, რომლითაც ხელმძღვანელობდნენ მთელი თავისი წარსული ისტორიის მანძილზე და რომლებიც საფუძვლად უდევს [[ერთა ლიგა|ერთა ლიგას]]. ქართველმა ხალხმა ძალიან კარგად იცის, რა არის საერთაშორისო ურთიერთობის უხეში ძალა და მზადაა რა ბოლომდე დაიცვას თავისი სიცოცხლე და თავისი თავისუფლება, მას სწადია, მთელი საერთაშორისო ცხოვრების განახლება. ისეთი წესრიგის დამყარება, რომლის დროსაც მისი უფლებები, ისევე როგორც, სხვა ხალხების უფლებები, დაცული იქნება არა ხიშტებით, არამედ მთელი ცივილიზებული კაცობრიობის საზოგადოებრივი აზრით... ერთა ლიგამ უნდა მიიღოს [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის კონსტიტუცია|საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა]] თავის შემადგენლობაში და გაუწიოს მორალური მხარდაჭერა, რისი უფლებაც ამ რესპუბლიკას უდავოდ აქვს. ვიმედოვნებ, რომ უმაღლესი საბჭო დაუყოვნებლივ აღიმაღლებს თავის გავლენიან ხმას ჩვენი სამართლიანი საქმის მხარდასაჭერად.}}
|