ედუარ მანე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 40:
აღსანიშნავია ედუარ მანეს ბოლო წლების შედევრი „ბარი ფოლი-ბერჟესი“(1881–82). ეს სურათი შეიძლება შედევრად ჩაითვალოს, ვინაიდან ის გამოხატავს ნატურმორტს, პორტრეტს, სინათლის ეფექტებსა და ხალხის მოძრაობას. ოფიციალური აღიარება მანემ 1882 წელს მიიღო, როდესაც ის [[საპატიო ლეგიონის ორდენი]]თ დააჯილდოვეს.
 
ედუარ მანე ატაქსიით იყო დაავადებული.<ref>[https://bestpractice.bmj.com/topics/ka-ge/1097 ატაქსია] — ნევროლოგიური სინდრომი, რომელიც ხასიათდება კიდურების, სხეულის და ქალას კუნთების მოუხერხებელი, არაკოორდინირებული მოძრაობით.</ref> დაავადება სწრაფად პროგრესირებდა და მხატვარს არა მხოლოდ მუშაობა, არამედ გადაადგილებაც სულ უფრო და უფრო უჭირდა. 1883 წლის 19 აპრილს მან მარცხენა ფეხის ამპუტაციის ურთულესი ოპერაცია გადაიტანა, თუმცა 11 დღის შემდეგ, მოჩვენებითი გამოჯანმრთელების პირველი სიმპტომების მიუხედავად, საშინელ [[აგონია]]ში, — 1883 წლის 30 აპრილს გარდაიცვალა.<ref>[https://web.archive.org/web/20130126191621/http://www.rmj.ru/articles_6068.htm Болезнь и смерть Эдуарда Мане]</ref>

მის დაკრძალვას [[პარიზი]]ს სახელოვნებო სამყაროს თითქმის ყველა წარმომადგენელი დაესწრო. მანეს სიკვდილის შემდეგ მისი სურათების რეტროსპექტიული გამოფენა მოეწყო, ხოლო „ოლიმპია“, მანეს ცოლთან ხანგრძლივი მოლაპარაკების შემდეგ, [[ლუვრი|ლუვრმა]] შეისყიდა.
 
== გალერეა ==
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ედუარ_მანე“-დან