იასონ კერესელიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 4:
'''იასონ მათეს ძე კერესელიძე''' (გ. [[20 მაისი]], [[1923]]) — [[აზნაური]], გენერალ [[ლეო კერესელიძე|ლეო კერესელიძის]] უმცროსი ძმა. საბჭოთა ოკუპაციის შემდეგ 1922–1923 წლებში საქართველოს ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიისა და [[საქართველოს დამოუკიდებლობის კომიტეტი|საქართველოს დამოუკიდებლობის კომიტეტი]]ს სამხედრო ცენტრის წევრი. ანტი-საბჭოთა ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის თვალსაჩინო მოღვაწე. ბოლშევიკმა [[ჩეკა|ჩეკისტებმა]] დააპატიმრეს და დახვრიტეს 1923 წლის 20 მაისს [[თბილისი|თბილისში]], დღევანდელი [[ვაკის პარკი|ვაკის პარკის]] ტერიტორიაზე.<ref>{{cite web|url=http://dspace.nplg.gov.ge//handle/1234/8771|title=იასონ კერესელიძე|publisher=Iverieli|accessdate=11 აგვისტო, 2018}}</ref>
 
იასონ კერესელიძესთან ერთად ასევე დახვრიტეს [[ალექსანდრე ანდრონიკაშვილი]], [[ვარდენ წულუკიძე]], [[კონსტანტინე აფხაზი]], [[როსტომ მუსხელიშვილი]], [[გიორგი ხიმშიაშვილი]], [[ალექსანდრე მაჭავარიანი (სამხედრო)|ალექსანდრე მაჭავარიანი]], [[ელიზბარ გულისაშვილი]], [[დიმიტრი ჩრდილელი]], [[სიმონ ბაგრატიონ-მუხრანელი]], [[ფარნაოზ ყარალაშვილი]], [[ლევან კლიმიაშვილი]], [[მიხეილ ზანდუკელი]], [[სიმონ ჭიაბრიშვილი]] და [[ივანე ქუთათელაძე]].
 
"გაუმარჯოს ჩემს სამშობლოს, მშვიდობით, ძმებო! გვხვრეტენ ამაღამ", — ყვიროდა [[სიმონ ბაგრატიონ-მუხრანელი]], რაზეც მის სიტყვებს მოჰყვა იასონ კერესელიძის მძლავრი ხმით ნამღერი ეროვნული ჰიმნი "[[დიდება (ჰიმნი)|დიდება]]", რომელსაც აჰყვნენ სხვებიც. ეს იყო მათი უკანასკნელი სიტყვები.