დათუნა არაგვის ერისთავი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 1:
'''დათუნა არაგვის ერისთავი''' — [[არაგვის საერისთავო|არაგვის ერისთავი]] [[1632]]-[[1634]] წლებში, [[ნუგზარ არაგვის ერისთავი]]ს ძე და [[ზურაბ არაგვის ერისთავი|ზურაბის]] ძმა.
'''დათუნა არაგვის ერისთავი''' — [[არაგვის საერისთავო|არაგვის ერისთავი]] [[1629]]-[[1635]] წლებში, [[ზურაბ არაგვის ერისთავი|ზურაბის]] ძმა, თავის ახალ მეფეს, [[როსტომი (ქართლის მეფე)|როსტომს]] არ დაემორჩილა. როსტომ მეფემ მის წინააღმდეგ ჯარით გაილაშქრა და მუხრანში მისულმა თავისი ამაყი ვასალისაგან ან უპირობპ მორჩილება, ან სპარსეთში გადახვეწა მოითხოვა. დათუნა ურჩობდა. როსტომმა მოსალაპარაკებლად თავადი გაბაშვილი და თავადი თურქესტანიშვილი გააგზავნა და კერძო მოლაპარაკების დროს დათუნას მოკვლა დაავალა. მათ მოკლეს დათუნა და მისი მეამბოხე თავი როსტომს მიუტანეს; შემდეგ როსტომმა ეს თავი შაჰს გაუგზავნა. [[1635]] წელს როსტომი წესრიგის დასამყარებლად [[დუშეთი|დუშეთში]] ჯარით შევიდა.
 
არაგვის ერისთავი მას შემდეგ გახდა, რაც [[თეიმურაზ I]]-ის ბრძანებით დათუნას უფროსი ძმა ზურაბი მოკლეს. დათუნამ თავიდანვე [[ქართლის სამეფო|ქართლში]] მოსული [[როსტომი (ქართლის მეფე)|როსტომ-ხანის]] საწინააღმდეგო პოზიცია დაიკავა. არაგვის ერისთავს ქართლის ვალის შურისძიების ეშინოდა, რადგან თავის დროზე დათუნას ძმამ, ზურაბმა როსტომის ძმისშვილი, [[სიმონ II|სიმონ-ხანი]] მოკლა. მიუხედავად ამისა, როსტომ-ხანმა დათუნასთან კარგი ურთიერთობის დამყარება სცადა, მაგრამ დათუნა მაინც მის მოწინააღმდეგედ და თეიმურაზ I-ის მოკავშირედ რჩებოდა. როსტომმა დათუნა [[მუხრანი (მხარე)|მუხრანში]] მიიპატიჟა და ნადიმის დროს თავადებს გაბაშვილსა და თურქესტანიშვილს მოაკვლევინა, მისი მოკვეთილი თავი კი ირანის შაჰს გაუგზავნა. როსტომი [[დუშეთი|დუშეთში]] ჯარით შევიდა, არაგვის ერისთავი კი დათუნას უმცროსი ძმა [[ზაალ არაგვის ერისთავი|ზაალი]] გახდა.
 
==ლიტერატურა==
* პ. იოსელიანი, „აღწერა დუშეთისა თბილისის გუბერნიის ქალაქისა“, თარგმანი - 2012, გვ. 101;
* {{ქე|2|297|ბახტაძე მ.}}
 
[[კატეგორია:არაგვის ერისთავები]]