კინგსტონი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 68:
 
1976 წლის იანვარში კინგსტონში სახელმწიფოთშორისო ხელშეკრულებას მოეწერა ხელი, რომლის შედეგადაც, დღესღდეისობით, მთელ მსოფლიოში მოქმედებს იამაიკის სავალუტო სისტემა. 2011 წლის მონაცემებით ქალაქში 1,243,072 ადამიანი ცხოვრობდა, რომელთა უმრავლესობას აფრიკული წარმოშობის ხალხი და [[მეტისები]] შეადგენენ. სახელმწიფო ენა [[ინგლისური ენა|ინგლისურია]], თუმცა მოსახლეობის უმრავლესობა ადგილობრივ დიალექტზე საუბრობს.
 
==ისტორია==
1992 წელს მომხდარმა მიწისძვრამ მაშინდელი დასახლება პორტ-როიალი გაანადგურა; გადარჩენილი ხალხი მომდევნო წელს (1993), ლიგუანას დაბლობზე, დასახლდა და აქედან შეიქმნა ქალაქი სახელად კინგსტონი. მიწისძვრამდე ქალაქის ტერიტორიას იამაიკელები მხოლოდ სასოფლო-სამეურნეო მიზნით იყენებდნენ. 1716 წელს კინგსტონი იამაიკის უმსხვილესი ქალაქი და ვაჭრობის მთავარი ცენტრი გახდა. ამ პერიოდში მთავრობამ ხალხს ზღვისპირა მიწები დაურიგა (დაახლოებით ის ფართოთი, რამდენსაც ისინი აწ იკვე დანგრეულ პორტ-როიალში ფლობდნენ). თანდათანობით მდიდარმა ვაჭრებმა სახლები ფერმების ზემოთ, ლიგუანას დაბლობზე გადაიტანეს.
 
პირველი უფასო სკოლა (ვოლმერსის სკოლა) 1929 წელს დაარსდა;<ref>{{cite web|url=http://www.wolmers.net/boys/history.html|title=Wolmers's Boys School|website=wolmers.net|accessdate=20 June 2017}}</ref> აგრეთვე აქ იყო თეატრი, რომელიც ჯერ ჰარბორის ქუჩაზე, ხოლო 1774 წელს ნორზ პარადში გადაიტანეს. ორივე მათგანი დღემდე არსებობს. 1780 წლისთვის ქალაქის მოსახლეობა 11,000-ს მცხოვრებს ითლიდა.
 
XVIII საუკუნის ბოლოსთვის კინგსტონში 3000-ზე მეტი აგურის შენობა იდგა. ნავსადგურმა ხელი შეუწყო ვაჭრობის განვითარებას; აღნიშნულმა პორტმა XVIII საუკუნის რამდენიმე საზღვაო ბრძოლაშიც მონაწილეობა. კინგსტონმა იმდროინდელი იამაიკის დედაქალაქის, [[სპანიშ ტაუნი (იამაიკა)|სპანიშ ტაუნის]] ფუნქციები მიითვისა. 1788 წლისთვის ქალაქის მოსახლეობამ 25,000 მიაღწია, რაც მთელი კუნძულის მოსახლეობის დაახლოებით მეათედი იყო. ამ პერიოდში ყოველი მეოთხე ადამიანი თეთრკანიანი იყო, ხოლო ყოველი ხუთი მცხოვრებიდან სამი - თავისუფალი. მოსახლეობის დანარაჩენ ნაწილს, თითქმის 60%-ს, აფრიკელი მონები შეადგენდნენ.
 
1872 წელს მთავრობამ მიიღო აქტი, რომლის მიხედვითაც მთავრობის ოფისები სპანიშ ტაუნიდან კინგსტონში უნდა გადატანილიყო. ქალაქი აღნიშნულ სტატუსს დამოიკიდებლობის მოპოვებისასაც (1962) ინარჩუნებდა.
 
==დემოგრაფია==
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/კინგსტონი“-დან