მაღალტემპერატურული ზეგამტარობა: განსხვავება გადახედვებს შორის

ტერმინს "მაღალტემპერატურული ზეგამტარობა" არ აქვს ცალსახა განმარტება და შეილებაშეიძლება ნიშნავდეს რამდენიმე რამეს.

ხშირიად ასე უწოდებენ ზეგამტარებს, რომლიცრომლს კრიტიკული ტემპერატურაც აღემატება თხევადი აზოტის ტემპერატურას (77 კელვინი). თუმცა რიგი მასალებისა ხასიათდება დაბალი კრიტიკული ტემპერატურით და მაინც "მაღალტემპერატურული ზეგამტარად" მოიხსენიებენ. მათშორისაა პირველად აღმოჩენილი "მაღალტემპერატურული ზეგამტარი" La_2-xBa_xCO₄ რომელშიც ზეგამტარი ფაზა ჩნდება 36 კელვინზე<ref>https://web.archive.org/web/20100615231514/http://www.stanford.edu/~tpd/research_hightc.html</ref>. ასევე რკინაზე დაფუვნებული ზეგამტარები<ref>https://physics.aps.org/articles/v1/21</ref>.

მაღალტემპერატურული ზეგამტარები ხასიათდებიან რამდენიმე თვისებით. უპირველესად ესაა მაღალი კრიტიკული ტემპერატურა, უმეტესად 77 კელვინზე ზევით, რაც მათ გამოყენების თვალსაზრისით ძალიან პერსპექტიულს ხდის. ასევე, მათ ახასიათებს მაღალი კრიტიკული [[მაგნიტური ველი]] და კრიტკული დენი. ზოგიერთ კუპრატს აქვს ზედა კრიტიკული მაგნიტურ ველი 100 [[ტესლა (ერთეული)|ტესლაზე]] მეტი. თუმცა, კუპრატები [[კერამიკა|კერამიკული]] მასალებია და საკმაოდ რთულია მათგან სადენების დამზადება.