რაგბის მსოფლიო ჩემპიონატი 1987: განსხვავება გადახედვებს შორის

ირბ-ის მამებმაც დანარჩენი რაგბეთი ლხინზე დაპატიჟეს, წევრობა კი წვეულებს მერეღა უბოძეს. იმხანად რვა ბობოლიდან ერთს, [[სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა|სამხრეთ აფრიკას]] პოლიტიკურ მიზეზთა გამო ყადაღა ედო, რის გამოც მამებმა ბოკეს ნაცვლად "გამოსწორებული რასისტები", [[ზიმბაბვე|ზიმბაბველები]] ჩართეს დასში, გაუგებარ მიზეზთა გამო უარზე მყოფი საბჭოეთის[[საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკების კავშირი|საბჭოთა კავშირის]] (საბჭოეთი მონაწილე 16-ეულში ეწერა, მაგრამ დასტურის გაგზავნის დრომ რომ მოატანა, სპორტ-კომიტეტმა ნაცადი ხრიკი მოიშველია, ესაო და საერთაშორისო ხელშეკრულების თანახმად არ უნდა ეთამაშო არა მხოლოდ სამხრეთ აფრიკას, არამედ ყველას, ვისაც კი რასისტებთან ოდესმე (!) უბურთავიაო) ადგილი კი ერგო [[ფიჯი|ფიჯის]] მეზობელს, კიდევ უფრო ციცქნა [[ტონგა|ტონგას]].

ფინალში "[[ახალი ზელანდიის მორაგბეთა ეროვნული ნაკრები|ოლ ბლექსის]]" უპირატესობა უდაო იყო და მანაც მეთოდურად გამოუყვანა წირვა "[[საფრანგეთის მორაგბეთა ეროვნული ნაკრები|ლე ბლეს]]".

დებიუტმა ყოველმხრივ გაამართლა: ბურთაობა ეშხიანი იყო. სტადიონებზე 600 ათასი კაცი მივიდა, სამასმა მილიონმა კი შეჯიბრს ტელევიზიით 17 ქვეყანაში უცქირა; ირბ-ს სარფად ერთი მილიონი (!) გირვანქა დარჩა. ჰოდა, მამებმაც მაშინ გადაწყვიტეს, თასი ყოველ ოთხ წელში ერთხელ გაეთამაშებინათ<ref>http://www.geocities.ws/ovaluri/H7/25_RWC-1987.htm</ref>.