ქრისტიანობის ქრონოლოგიური სისტემები: განსხვავება გადახედვებს შორის

ჯერ კიდევ III საუკუნის დასაწყისში იპოლიტემ შეეცადა გაემყარებინა ქრონოლოგიური გამოთვლები პასქალიაზე დაყრდნობით, რომელიც წარმოადგენს უნივერსალურ მზე-მთავრის კალენდარს, რომელლიც იძლევა საშუალებას ნებისმიერი დღისთვის გამოთვლილ იქნას კვირის დღე და მთვარის ფაზა. ამრიგად შესაძლებელი გახდა მოძიებული ყოფილიყო ზუსტი თარიღები სამყაროს შექმნისა (ოთხშაბათი, სავსემთვარე, დღეღამტოლობა, პასქალური ციკლის დასაწყისი) და ქრისტეს ვნების დღეები (პარასკევი, პასქალური სავსე მთვარე). თუმცაღა იმ დროისათვის არსებული პასქალური ციკლების არასრულყოფილობა გამოთვლებს არადამაჯერებელი იყო. მხოლოდ 19 წლიანი პასქალიის შექმნისთანავე შესაძლებელი გახდა შექმნილიყო ავტორიტეტული მსოფლიო წელთაღრიცხვა. არაა გამორიცხული რომ ჯერ კიდევ პირველი ქრისტიანული პასქალისტის ანატოლი ლაოდიკიელის მიერ, რომელიც იყენებდა 19 წლიანი ციკლიანი სისტემას, შეეცადა შეექმნა პირველი მსოფლიო წელთაღრიცხვა. ამ შესაძლებლობით ისარგებლეს რაბინებმა და შექმნეს იუდეური მსოფლიო წელთაღრიცხვა, რომელშიც 4000 წელი იწყება ძვ. წ. 240 წელს შემოდგომაზე. IV–V საუკუნეებში ადგილი ჰქონდა ორ მეტნაკლებად ავტორიტეტი~ულავტორიტეტული წელთაღრიცხვებსპასქალური ტრადიციებს შორის პაექრობასвв. прошли в противоборстве между двумя наиболее авторитетными пасхалистическими традициямиპაექრობას — александрийскойალექსანდრიული иდა сирийскоконстантинопольскойსირიულკონსტანტინოპოლური, опиравшимисяრომლებიც наეყრდნობოდნენ разныеსხვადასხვა типыტიპის 19-летнего циклаწლიანი ციკლებს. Иორივემ та,შექმნა иსაკუთარი другаяმსოფლიო построилиწელთაღრიცხვის своиვარიანტი. вариантыკონსტანტინოპოლური мировойწელთაღრიცხვა эры.შექმნილი КонстантинопольскаяIV эра,საუკუნის созданнаяშუა пасхалистомხანებში Андреемანდრია вპასქალისტის серединеმიერ IVშეიქმნა в.სირიული наციკლის базеრეფორმირების реформированногоბაზაზე, сирийскогоრომელიც цикла,გამოდის считаетმოსაზრებიდან отრომ Адамаადამიდან доქრისტემდე Христаგავიდა ровноზუსტად 5600 летწელი (1 г. отწელი Воплощенияხორცშესხმიდან = 5601 г.წელს სამყაროს мираშექმნიდან = 5/4 г. до н.э.). Авторალექსანდრიული александрийскойწელთაღღიცხვის эрыავტორი Анниан (нач.ანიანემ V в.)საუკუნის утвердилდასაწყისში наალექსანდრიულ основанииპასქალიაზე александрийскойდაყრდნობით пасхалииდაამტკიცა хронологическийქრონოლოგიური принципპრინციპი «5500 летწელი отადამიდან Адама до Христа»ქრისტემდე; вმმის егоსისტემაში системе,განსაკუთრებული необычайноმისტიურობით изящнойდაკავშირებულია сერთმანეთთან точкиსამყაროს зренияშექმნის, мистическойგანხორციელებისა иდა богословской,აღდგომის день начала творенияდღეები, деньრომლებიც Воплощенияშეესაბამება и25 день Воскресения соответствуют одной дате 25მარტს. марта; ради этого пришлось принять очень позднюю и исторически невозможную дату Страстей и Воскресения — весна 42 г. н. э., рубеж 5533 и 5534 г. мира. В VI в. на короткое время появляется и вскоре бесследно исчезает антихилиастическая «эра 6000 г.», следы которой можно найти в «Хронографии» Иоанна Малалы. Структура сочинения Малалы (которое известно нам лишь в переработанном виде), вопреки названию, далека от хронографической: отсутствует хронологическая шкала, деление на главы (так называемые «Слова») носит случайный характер. Хроника изобилует неточностями и разнобоем в датировках, что отчасти, несомненно, вызвано вмешательством позднейших редакторов.