ვაჟა აზარაშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 96:
 
==ბიოგრაფია==
ვაჟა აზარაშვილი ხალხური მუსიკის დიდი მოყვარულის ოჯახში დაიბადა. მუსიკალური განათლება IV სამუსიკო სასწავლებელსა (პროფ. [[ალექსანდრე შავერზაშვილისშავერზაშვილი]]<ref>{{cite web|url=http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00003970/ |title=ალექსანდრე შავერზაშვილი |accessdate=21 ივნისი, 2020 |work=საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი}}</ref> კომპოზიციის კლასი) და [[თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორია|თბილისის ვანო სარაჯიშვილის სახელობის სახელმწიფო კონსერვატორიაში]], კომპოზიციის კლასით (პროფ. [[იონა ტუსკია]]ს კომპოზიციის კლასი) მიიღო.
 
1964 წელს დაამთავრა კონსერვატორიის ასპირანტურა იონა ტუსკიას და შემდეგ, პროფ. [[ანდრია ბალანჩივაძე|ანდრია ბალანჩივაძის]] ხელმძღვანელობით.
1961 წლიდან ვაჟა აზარაშვილი შემოქმედებითი მოღვაწეობის პარალელურად, პედაგოგიურ საქმიანობასაც ეწევა. ამჟამად იგი სახელმწიფო კონსერვატორიის პროფესორია. 1998-20071998–2007 წლებში საქართველოს კომპოზიტორთა კავშირს თავმჯდომარეობდა.<ref>[http://www.tbilisi.gov.ge/index.php?sec_id=2884&lang_id=GEO თბილისის მერია]</ref>
 
ვაჟა აზარაშვილის შემოქმედება ჟანრობრივი მრავალფეროვნებით გამოირჩევა: სიმფონიური, კამერულ-ინსტრუმენტული, მიუზიკლი და საესტრადო.
 
[[1969]] წელს კომპოზიტორმა შექმნა კონცერტი ჩელოსა და კამერული ორკესტრისატვისორკესტრისათვის. ნაწარმოები ამ ჟანრის ქართული მუსიკის საუკეთესო ქმნილებათა რიცხვში შევიდა, რომელმაც წარმატებით გაიუჟღერა როგორც ქართულ, ასევე ევროპულ საკონცერტო დარბაზებში. [[70-იანები|70-იანი]] წლებიდან კომპოზიტორი აფართოებს შემოქმედების ჟანრულ სფეროს — ქმნის ექვს ოპერეტას, ორ ვოკალურ ციკლს — ბანისა და ფორტეპიანოსთვის, და „თეატრალურ ნიღბებს“ ტენორისა და ფორტეპიანოსთვის. [[80-იანები|80-იანი]] წლების დასაწყისში ვაჟა აზარაშვილი პირველად მიმართავს საბალეტო ჟანრს.
 
[[1982]] წელს შედგა ბალეტ „ხევისბერის“ პრემიერა. ნაწარმოებზე მუშაობისას ფშაური მუსიკალური ფოლკლორის კანონზომიერებებზე დაყრდნობით კომპოზიტორმა თანამედროვე გამომსახველობითი ხერხებიც გამოიყენა. [[90-იანები|90-იან]] წლებში ქვეყანაში შექმნილი მძიმე სოციალურ-ეკონომიკური ფონის მიუხედავად კომპოზიტორი საკმაოდ ნაყოფიერ შემოქმედებით მოღვაწეობას განაგრძობდა. ამ პერიოდში შეიქმნა სუიტა „ძველი თბილისის სურათები“, ვოკალურ-სიმფონიური ციკლი „პოეტის აღსარება“, „ფანტაზია ძველი თბილისის თემებზე“,<ref>ამ ნაწარმოებმა 2003 წელს სანქტ-პეტერბურგის საერთაშორისო კონკურსზე პირველი პრემია მოიპოვა</ref> რამდენიმე ციკლი ფორტეპიანოსათვის, ვოკალური ციკლი ანა კალანდაძის ლექსებზე და სხვა.
ხაზი 115:
ვაჟა აზარაშვილს ქართულ ხელოვნებაში შეტანილი წვლილისათვის მრავალი საპატიო წოდება და პრემია მიენიჭა. არის საქართველოს სსრ-ის კომკავშირის (1974), საქართველოს სსრ-ის მინისტრთა საბჭოს (1982), იაკობ გოგებაშვილის სახელობის (1998), ზაქარია ფალიაშვილის სახელობისა (2003) და საქართველოს სახელმწიფო პრემიების (2004) ლაურეატი, ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე (1979), საქართველოს სახალხო არტისტი (1988), ღირსების ორდენის კავალერი (1998), თბილისის საპატიო მოქალაქე (1999).
 
კომპოზიტორის პირადი არქივი დაცულია [[ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრის საარქივო ფონდი|ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრის საარქივო ფონდში]]<ref>[http://www.manuscript.ge/index.php?m=11&cid=52 ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრის საარქივო ფონდი]</ref>.
 
== ჯილდოები და აღიარება ==