პანტელეიმონ გიორგაძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

1969–73 წლებში მუშაობდა [[ამიერკავკკასიის სასაზღვრო ოლქი|ამიერკავკკასიის სასაზღვრო ოლქის]] შტაბში, შემდეგ — აღმოსავლეთის სასაზღვრო ჯარების უფროსის მოადგილედ. 1973–76 წლებში მსახურობდა [[მონღოლეთი|მონღოლეთში]]. 1976–79 წლებში იყო შუა აზიის სასაზღვრო ჯარების სარდლის მოადგილე, 1979–82 წლებში — ამიერკავკკასიისამიერკავკასიის სასაზღვრო ჯარების სარდლის მოადგილე. 1982–85 წლებში სამხედრო მრჩევლად მუშაობდა [[კუბა|კუბაში]], 1985–87 წლებში — კვლავ მონღოლეთში. 1987–90 წლებში იყო საქართველოს სახელმწიფო თავდაცვის საბჭოს მდივანი, 1991–92 წლებში — საქართველოს სასაზღვრო ჯარების სარდალი, 1992–93 წლებში – სამშვიდობო ძალების სარდალი საქართველოს მხრიდან [[ცხინვალის რეგიონი|ცხინვალის რეგიონში]]. 1993 წლიდან იყო საქართველოს ერთიანი კომპარტიის ცენტრალური კომიტეტის პირველი მდივანი, კომუნისტურ პარტიათა კავშირის თავმჯდომარის მოადგილე, საბჭოთა ოფიცერთა კავშირის თავმჯდომარის მოადგილე. გამოდიოდა მშრომელი ხალხისთვის ძალაუფლების დაბრუნების იდეით ქონების ნაციონალიზაციისა და დემოკრატიული სახელისუფლებო ორგანიზაციების მოწყობის მეშვეობითგზით.<ref>[https://www.radiotavisupleba.ge/amp/1531327.html ერთიანი კომუნისტური პარტია ქართველ ამომრჩევლებს საბჭოთა სოციალიზმში დაბრუნებას ჰპირდება]</ref> მისი შვილი, [[იგორ გიორგაძე]], საქართველოს უშიშროების მინისტრი (1993–1995), საქართველოს პროკურატურის მიერ ბრალდებულია ტერორიზმში.