რობერტ III (შოტლანდია): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 22:
რანალდ ნიკოლსონი ეთანხმება დონალდსონს მის ნაშრომში: „შოტლანდია: გვიანი შუა საუკუნეები“ ([[1974]]) და აღწერს რობერტ III-ს, როგორც წარუმატებლობას, მამამისის მსგავსად, რადგან ის არ იყო დომინანტი. ნიკოლსონის მოსაზრების მიხედვით, მისი ლეიტენანტობის დროს, 1380-იან წლებში, რობერტს (მაშინ ჯონი, კერიკის ერლი) არ შეეძლო კანონის და წესრიგის დარღვევასთან გამკლავება. ამასთან, ნიკოლსონი რიგ-რიგობით იხსენიებს ამის დამადასტურებელ შემთხვევებს. კერიკის მენტალური სისუსტის ერთ-ერთ მიზეზად ცხენის დარტყმას ასახელებს ნიკოლსონი. <ref>Nicholson, ''Scotland: The Later Middle Ages'', p. 199</ref> ნიკოლსონი რობერტ III-ს დაადანაშაულებას ფორესისა და ელგინის განადგურებაში.
მაიკლ ლინჩის აზრით, მეოცე საუკუნის ისტორიკოსებმა ზედმეტად ხიტი განცხადებები გააკეთეს რობერტ III-ის შესახებ, როცა მას ფათეტიკურად სუსტი და უძლური, ხოლო მის მეფობას არაფრის მომტანი უწოდეს. ლინჩის ნაშრომებში ასევე ნათქვამია, რომ ქვეყანაში უკანონობის და არეულობის შემდგომ ქრონიკებში მიღებული პრეტენზიები, ძირითადად, ჩრდილოეთით მცხოვრებ მეფის ძმას, ბადენოხის ლორდსა და ბუხენის ერლს, ალექსანდრეს ეხებოდა. იოანეთა უფლის ჯონმა სიკვდილმა გამოაცხადა დაპირისპირება ბატონობასა და გვირგვინს შორის, რომელიც უნდა გაგრძელებულიყო ორ თაობას და რომელსაც რობერტ III- ის მემკვიდრე ჯეიმს Iც კი ვერ შეძლო სწორად გამკლავება. ლინჩის თქმით, რობერტის მეფობის პერიოდში წარმოშობილი უამრავი პრობლემის მიზეზი იყო დაცარიელებული სამეფო ხაზინა და შემოსავლის ნაკლებობა. <ref>Lynch, ''Medieval Scotland'', p. 142</ref>
== იხილეთ აგრეთვე ==
| |||