|
'''რობერტ III''' (დ. [[1337]]/[[1340]] — [[4 აპრილი]], [[1406]]); დაბადების სახელი '''ჯონ სტიუარტი''' — [[შოტლანდიის მონარქების სია|შოტლანდიის მეფე]] [[1390]] წლიდან მის გარდაცვალებამდე. მას პირველ რიგში იცნობდნენ, როგორც [[კარიკი|კარიკის]] [[ერლი|ერლის]] ერლის სახელით, სანამ ავიდოდა შოტლანდიის ტახტზე სავარაუდოდ 50-53 წლის ასაკში. იგი იყო [[რობერტ II (შოტლანდია)|რობერტ II-ისა]] და ელიზაბეტ მურის უფროსი ვაჟი, რაც [[1347]] წელს მშობლების ქორწინებით დაკანონდა.
ჯონი მამამისს და სხვა დიდებსსხვებს შეუერთდა [[1363]] წლის დასაწყისში, მისი ბიძაშვილიბიძის [[დეივიდ II (შოტლანდია)|დავითდეივიდ II- ის]] წინააღმდეგ აჯანყებაში, მაგრამ მას მალევე წარუდგინესმასთან გაგზავნეს. იგი [[1367]] წლისთვის იყო დაქორწინებული [[ანაბელა დრუმონდი|ანაბელა დრუმონდზე]] დრმონდზე და ჩატარდა[[ათოლის ათონის Earldomსაგრაფო]]ს ფლობდა. [[1368]] წელს დევიდმა შექმნამას იგი Earl[[კერიკი]]ს of[[ერლი]]ს წოდება Carrickუბოძა. მისი მამა გახდა მეფე [[1371]] წელს უშვილოუმემკვიდრო მეფე დავითისდევიდის მოულოდნელი გარდაცვალების შემდეგ. მომდევნო წლებში კერიკიკერიკის საგრაფო საკმაოდ გავლენიანი იყო სამეფოს მმართველობაში, მაგრამ თანდათანობით უფრო მოუთმენელი გახდა დღეგრძელი მამის სიცოცხლისგრძელვადიანი ხანგრძლივობისმმართველობის დროს. [[1384]] წელს კერიკი დაინიშნა მეფის ლეიტენანტად, მას შემდეგ, რაც გავლენა მოახდინა გენერალურ საბჭოზე, რათა რობერტ II- ის პირდაპირი მმართველობიდან მოხსნამოეხსნათ. კერიკისმისმა ადმინისტრაციამ დაინახა ინგლისთან კონფლიქტის განახლება. [[1388]] წელს [[შოტლანდიელები|შოტლანდიელებმა]] დაამარცხეს [[ინგლისელები]] [[ოტერბერნის ბრძოლაშიბრძოლა]]ში, სადაც მოკლულმოკლული იქნა შოტლანდიელთა მეთაური ჯეიმსი, დერლასის[[დუგლასი Earl(კუნძული of Douglasმენი)|დუგლასის]] ერლი. ამ დროისთვის კერიკმა სასიკვდილოდრობერტი დაშავდა ცხენოსნობიდან,ცხენისგან მაგრამმიყენებული ესდარტყმებით. იყომაგნატებმა მისი— ძლიერიდიდგვაროვნებმა მოკავშირის,მხარი დაუჭირეს დუგლასის დაკარგვა,უმცროს რომელმაც მაგნატის მხარდაჭერა დაინახა მისი უმცროსი ძმისძმას, რობერტისრობერტს, ერლფაიფის ფეიფეს სასარგებლოდგრაფს, რომელსაც საბჭომ გადასცა ლეიტენანტილეიტენანტის ტიტული [[1388]] წლის დეკემბერში.
[[1390]] წელს რობერტ II გარდაიცვალა და კერიკმაკერიკი ავიდა ტახტიტახტზე, როგორც რობერტ III, მაგრამთუმცა მმართველობის ოფიციალური უფლებამოსილების გარეშე. უშუალოდფაიფი განაგებდააგრძელებდა მმართველობას.ლეიტენანტის ფიფიპოსტზე ლეიტენანტად გაგრძელდაყოფნას [[1393]] წლის თებერვლამდე, როდესაც ძალაუფლება დაუბრუნდა მეფეს, თავის შვილ დავითთანდევიდთან ერთად . [[1399]] წელს გამართულ კრებაზე, მეფის მიერ მისი პიროვნების ავადმყოფობის გამოდევიდი, დავით,იმ ახლადროს როტესეის ჰერცოგი, გახდა ახალი ლეიტენანტი სპეციალური საპარლამენტო ჯგუფის მეთვალყურეობის ქვეშ, რომელსაც დომინირებსდომინირებდა ფუფეფაიფი, ახლა უკვე ალბანეთისალბენის ჰერცოგი . ამის შემდეგ, რობერტ III დასავლეთში გაემგზავრა თავის მიწებზე და გარკვეული პერიოდის განმავლობაში სახელმწიფო საქმეებში მცირე თუმონაწილეობას მნიშვნელოვანიიღებდა მონაწილეობა(ან მიიღოსაერთოდ არ იღებდა გადაწყვეტილებებს). იგი უძლური იყოაღმოჩნდა, ჩარეულიყომაშინ, როდესაც [[1401]] წელს წამოიჭრა დავა Albany-ალბენისა სადა როტესეის შორის და Rotosay-საჭირო სგახდა შორის,მეფის რასაცჩარევა. ამ მოვლენას მოჰყვა როტესეის ჰერცოგის პატიმრობა და სიკვდილი [[1402]] წლის მარტში. გენერალურმა საბჭომ განთავისუფლა ალბანიალბენი ბრალიბრალდებიდან. დაამის დანიშნა მას ლეიტენანტი.შემდეგ ალბანიალბანის სტიუარტის მონარქიის ერთადერთი წინააღმდეგობაპრობლემა იყო მეფის ერთადერთი გადარჩენილი ვაჟი, [[ჯეიმზ I (შოტლანდია)|ჯეიმსი, Earl of Carrick]] კერიკის ერლი. [[1406]] წელს Albany-ალბენის ის დუგლასდუგლასის მოკავშირეებთან შეტაკების შემდეგ, 11 წლის ჯეიმსიჯეიმსმა ცდილობდასცადა გაქცევა [[საფრანგეთი|საფრანგეთში]]. გემსსაფრანგეთში მიმავალი გემი ჩაერიაგააჩერეს და ჯეიმსი გახდა ინგლისელი [[ჰენრი IV|ინგლისის ჰენრი IV-]] -ის პატიმარი. რობერტ III გარდაიცვალა მალევე, როდესაც შეიტყო მემკვიდრეთავისი მემკვიდრის პატიმრობის პატიმრობაშიშესახებ.
== Ადრეულიადრეული წლები ==
ჯონ სტიუარტი დაიბადა ძვ.წ.333 / 40 წლებში რობერტზე [[რობერტ II (შოტლანდია)|, შოტლანდიის სტიუარდი]] და ტახტის მემკვიდრე და ელიზაბეტ მური . <ref>Weir, ''Britain's Royal Family'', p. 228</ref> რობერტის დედა მარჯორი და მისი ნახევარძმა, [[დეივიდ II (შოტლანდია)|დავით II]], პირველი ბრიუს მეფის, [[რობერტ I (შოტლანდია)|რობერტ I-]] ის შვილები იყვნენ. <ref>Weir, ''Britain's Royal Family'', pp. 210–211</ref> ჯონმა, მისმა სამმა ძმამ და ექვსმა დასმა ლეგიტიმაცია მოახდინეს მშობლების ქორწინების შემდეგ, 1347 წლის 22 ნოემბრის შემდეგ, როდესაც [[კლემენტ VI|პაპმა კლემენტ VI-]] მ გაათავისუფლა მისი განაწილება. <ref>Weir, ''Britain's Royal Family'', p. 216–25</ref> კაილის სტილის უფალი, ჯონი პირველად ჩაწერილია 1350-იან წლებში, როგორც ანანდალის Lordship- ში ლაშქრობის მეთაური, რათა აღდგეს შოტლანდიის კონტროლი ინგლისის მიერ ოკუპირებულ ტერიტორიებზე. <ref>Penman, ''Kings and Queens of Scotland'', p. 128</ref> 1363 წელს იგი შეუერთდა მამამისს დუგლასა და მარტის ყურებთან ერთად წარუმატებელ აჯანყებაში, რობერტ ბიძის, დავით II- ის წინააღმდეგ. აჯანყების მიზეზები მრავალფეროვანია. 1362 წელს, დავით II- მა მხარი დაუჭირა მის სამეფო რჩეულს რამდენიმე ტიტულში, რათა მიეღო სტიქარტის მოლდონის მიწა და სტიუარტმა გააფუჭა პრეტენზია ფიფას შესახებ. მეფის ჩართულობამ და საბოლოოდ ქორწინებამ მარგარეტ დრმონდთან შესაძლოა საფრთხეც კი წარმოადგენდეს სტიუარდის სტრიტერნის პირვანდელ მხარეში, სადაც დრამონსაც ჰქონდა ინტერესი, ხოლო დუგლას და მარტს უნდობდნენ მათ მიმართ დავითის განზრახვებს. <ref>Boardman, ''Early Stewart Kings'', pp. 16–18</ref> ეს დიდგვაროვნები ასევე უკმაყოფილო იყვნენ მეფის გამოსასყიდად გამოყოფილი თანხების ჩაგვრის გამო, <ref>Penman, ''Kings and Queens of Scotland'', p. 120</ref> და იმ იმედით, რომ ისინი შეიძლება გამოსული ყოფილიყვნენ ინგლისში, როგორც გამოსასყიდი გადასახდელების გარანტიებად. მეფესა და სტიუარტს შორის დაპირისპირება 1367 წლის გაზაფხულის ბოლოს უნდა მომხდარიყო. <ref name="Boardman, Annabella, ODNB">Boardman, ''Annabella'', ODNB</ref>
[[ფაილი:Blason_John_Stuart_(1337-1406)_Comte_de_Carrick_futur_Robert_III_d'Ecosse.svg|მარცხნივ|მინი|193x193პქ| ჯონსის ბლეზი, Earl of Carrick ]]
|
