ვიკიპედია

უოლტ უიტმენ როსტოუ: განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შემდეგი ცვლილება →
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ვიზუალურივიკიტექსტი
შექმნილია გვერდის თარგმნით "Walt Whitman Rostow"
 
შექმნილია გვერდის თარგმნით "Walt Whitman Rostow"
ხაზი 1:
 
<nowiki> </nowiki><nowiki>'''</nowiki>უოლტ უიტმენ როსტოუ<nowiki>'''</nowiki> (ასევე ცნობილია როგორც '''უოლტ როსტოუ''' ან '''უ.უ. როსტოუ''') (დ. [[7 ოქტომბერი]], [[1916]] — გ. [[13 თებერვალი]], [[2003]]) იყო [[ამერიკელი]] [[ეკონომისტთა სია|ეკონომისტი]], პროფესორი და პოლიტიკური თეორეტიკოსი, რომელიც მუშაობდა [[აშშ-ის პრეზიდენტი|ამერიკის შეერთებული შტატების პრეზიდენტის]] ეროვნული უსაფრთხოების მრჩეველად [[ლინდონ ჯონსონი|ლინდონ ბ ჯონსონის]] მმართველობის დროს — [[1966]] წლიდან 1969 წლამდე.
 
== ადრეული ცხოვრება ==
როსტოუ დაიბადა [[მანჰეტენი|მანჰეტენში, ნიუ – იორკში]], რუსი ებრაელი ემიგრანტის ოჯახში. მისმა მშობლებმა, ლილიანმა (ჰელმანმა) და ვიქტორ როსტოვმა, <ref>{{Cite web|url=http://oxfordindex.oup.com/viewindexcard/10.1093$002fanb$002f9780198606697.article.1401158|title=Rostow, W. W. : American National Biography Online|publisher=Oxford Index}}</ref> აქტიური [[სოციალიზმი|სოციალისტები]] შეძლეს და უოლტს უწოდეს პოეტი [[უოლტ უიტმენი|უოლტ უიტმანი]] . როსტოვის მამა, ვიქტორ როსტოვსკი, დაიბადა 1886 წელს ოდესის მახლობლად მდებარე ქალაქ ორხოვში და მოზარდობაში იყო ჩართული რუსეთის სოციალისტურ მოძრაობაში, გამოაქვეყნა მემარცხენე გაზეთი, რომელიც მოითხოვდა იმპერატორ ნიკოლოზ II- ის დამხობისთვის. მშობლების სახლი. {{Sfn|Milne|2008}} 1904 წელს, 18 წლის ასაკში, ვიქტორ როსტოვსკიმ ჩასვა გემზე, რომელიც მან ოდესიდან გლაზგოში გადაიყვანა და კიდევ ერთი გემი, რომელიც ნიუ-იორკში წაიყვანა. {{Sfn|Milne|2008}} შეერთებულ შტატებში ჩასვლისთანავე როსტოვსკიმ "ამერიკანიზაცია" მოახდინა თავისი გვარი როსტოვზე. {{Sfn|Milne|2008}} 1912 წლის 22 ოქტომბერს მან ცოლად შეირთო ლილიან ჰელმანი, რუსი ებრაელი ემიგრანტების ინტელექტუალურად ნიჭიერი ქალიშვილი, რომლებიც კოლეჯში წასვლას დიდხანს ეძახდნენ, მაგრამ, რადგან მისი ოჯახი ძალიან ღარიბი იყო უმაღლესი განათლების მისაღებად, მან სამაგიეროდ წაახალისა თავისი ვაჟები უმაღლესი განათლების მისაღებად. თავისთვის სურდა. {{Sfn|Milne|2008}} მსგავსად Rostowskys, რომ Helmans იყო ''Ashkenazim'' (Yiddish მოლაპარაკე ებრაელები). როსტოვებს აღწერდნენ, როგორც ძალიან "იდეალისტურ" ემიგრანტებს, რომლებმაც ღრმად უყვართ თავიანთი სამშობლო და თავიანთი ვაჟიშვილები დაასახელეს იმ სამ კაცის შემდეგ, რომელთაც მათ ყველაზე დიდ ამერიკელად თვლიდნენ, კერძოდ ევგენი ვ დეზს, უოლტ უიტმანს და რალფ ვალდ ემერსონს. {{Sfn|Karnow|1983}}
 
== პროფესიული და აკადემიური კარიერა ==
მეორე [[მეორე მსოფლიო ომი|მსოფლიო ომის დროს]] როსტოუ მსახურობდა უილიამ ჯოზეფ დონოვანის სახელობის სტრატეგიული სამსახურების ოფისში . სხვა დავალებებთან ერთად, მან მონაწილეობა მიიღო აშშ-ს დაბომბვის მიზნების შერჩევაში. მოგვიანებით ნიკოლას კატზენბახმა ხუმრობით თქვა: "მე საბოლოოდ მესმის განსხვავება უოლტსა და ჩემს შორის. [...] მე ვიყავი ნავიგატორი, რომელიც ჩამოაგდეს და ორი წელი გავატარე გერმანიის ციხის ბანაკში. {{Sfn|Milne|2008}} 1942 წლის სექტემბერში როსტოუ ჩავიდა ლონდონში, მტრის მიზნების განყოფილების სადაზვერვო ანალიტიკოსად, 1945 წლის გაზაფხულამდე მსახურობდა. {{Sfn|Milne|2008}}
 
1945 წელს, ომის შემდეგ, როსტოუ გახდა ვაშინგტონში [[აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტი|შეერთებული შტატების სახელმწიფო დეპარტამენტში]] გერმანიის-ავსტრიის ეკონომიკური სამმართველოს [[აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტი|უფროსის თანაშემწე]], DC Rostow მიიწვიეს მონაწილეობა შეერთებული შტატების სტრატეგიული დაბომბვის კვლევაში (USSBS), შეფასების შესახებ სტრატეგიული დაბომბვის კამპანიის გავლენა გერმანიის ეკონომიკაზე, მაგრამ მან უარი თქვა. {{Sfn|Milne|2008}} 1947 წელს, იგი გახდა ევროპის ეკონომიკური კომისიის აღმასრულებელი მდივნის თანაშემწე და მონაწილეობდა [[მარშალის გეგმა|მარშალის გეგმის შემუშავებაში]].
 
[[კორეის ომი|კორეის ომის დაწყებამ]] გადამწყვეტად შეცვალა როსტოუს [[საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკების კავშირი|საბჭოთა კავშირზე]] ფიქრი. {{Sfn|Milne|2008}} კორეის ომამდე, როსტოუს სჯეროდა, რომ საბჭოთა სისტემა საბოლოოდ "შეერწყმებოდა" საკუთარი სურვილით და მან ასევე [[ცივი ომი]] განიხილა, როგორც დიდწილად დიპლომატიური კონფლიქტი, ვიდრე სამხედრო ბრძოლა. {{Sfn|Milne|2008}} ჩრდილოეთ კორეის აგრესიამ სამხრეთ კორეას წინააღმდეგ დაარწმუნა ის, რომ ცივი ომი მოითხოვს უფრო მეტად გატარებული საგარეო პოლიტიკის გატარებას. {{Sfn|Milne|2008}}
 
== ''ეკონომიკური ზრდის ეტაპები'' ==
1960 წელს როსტოვმა გამოაქვეყნა ''ეკონომიკური ზრდის ეტაპები: არაკომუნისტური მანიფესტი'', რომლის თანახმადაც როსტოვური ეკონომიკური ზრდის ერთ – ერთი ძირითადი მოდელია, ეკონომიკური ზრდის ერთ – ერთი ძირითადი ისტორიული მოდელი, რომელიც ამტკიცებს, რომ ეკონომიკური მოდერნიზაცია ხდება ხუთეულის ძირითადი ეტაპზე. განსხვავებული სიგრძე: ტრადიციული საზოგადოება, აფსირების, აფსირების, სიმწიფისკენ და დიდი მასის მოხმარების წინაპირობა. ეს გახდა ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი კონცეფცია მოდერნიზაციის თეორიაში სოციალურ ევოლუციონალიზმში .
 
== მუშაობა კენედის და ჯონსონის ადმინისტრაციებში ==
''ეკონომიკური ზრდის ეტაპებმა'' შთაბეჭდილება მოახდინა პრეზიდენტობის კანდიდატმა [[ჯონ ფიცჯერალდ კენედი|ჯონ კენედიმ]], რომელმაც როსტოუ თავის პოლიტიკურ მრჩეველად დანიშნა და რჩევა ითხოვა. მას შემდეგ რაც წარუმატებლად ცდილობდა ეიზენჰაუერის ადმინისტრაციის მთავარ პოსტზე დანიშვნას, როსტოვმა გადაწყვიტა სცადა თავისი იღბალი კენედისთან ერთად 1960 წელს. {{Sfn|Karnow|1983}}
 
როდესაც კენედი პრეზიდენტი გახდა 1961 წელს, მან როსტოუ დანიშნა მოადგილედ მისი ეროვნული უსაფრთხოების ასისტენტის მაკგორგ ბუნდი . როსტოვის მეშვეობით მხოლოდ ბუნდის მოადგილე იყო, პრაქტიკაში ის თანაბარი იყო, რადგან თავდაპირველად კენედი დიდ გავლენას ახდენდა იმ რჩევაზე, რომელიც მან მიიღო ცნობილმა, მსოფლიოში ცნობილმა ეკონომისტმა. {{Sfn|Milne|2008}}
 
როსტოვმა მხარი დაუჭირა ღორის ყურეში შეჭრის პროცესს, თუმცა დათქმებით, კუბაში კომუნისტური მთავრობის არსებობა ამტკიცებდა, რომ მიუღებელი იყო, რადგან სხვაგვარად, ლათინური ამერიკის დანარჩენი ნაწილი შესაძლოა კომუნიზმით "დაინფიცირდეს". {{Sfn|Milne|2008}} იმავე სტრიქონების გასწვრივ, როსტოუ იყო მთავარი ინსპირაცია ალიანსი პროგრესისთვის, 20 მილიარდი აშშ დოლარის დახმარების პროგრამა ლათინური ამერიკისთვის.
 
როსტოვმა გააღიზიანა კენედი, როგორც "იდეა წუთში კაცმა", რამაც მას უჩივლა, რომ როსტოვს ძალიან ბევრი იდეა ჰქონდა საკუთარი სიკეთისთვის და ვერ შეძლო ფოკუსირება იმაზე, რაც რეალურად მნიშვნელოვანი იყო. {{Sfn|Mulcahy|1995}} კენედის მთავარი პრეტენზია იყო ის, რომ როსტოუ სწრაფად წამოიწყებდა იდეებს, რაც მას რთული მისდევდა. {{Sfn|Mulcahy|1995}}
 
კენედის მკვლელობის შემდეგ, მისმა მემკვიდრემ ლინდონ ბ. ჯონსონმა შეუწყო ხელი როსტოვს ბენდის საქმეში, მას შემდეგ რაც მან დაწერა ჯონსონის კავშირის პირველი შტატის გამოსვლა. კენედი ზოგადად უგულებელყოფდა როსტოვის რჩევას, მაგრამ ჯონსონმა მასზე ყურადღება მიაქცია მას შემდეგ, რაც მან 1964 წლის თებერვალში დაწერა სტატია, სადაც ნათქვამია, რომ ჩრდილოეთ ვიეტნამის წინააღმდეგ სტრატეგიული დაბომბვის კამპანია საკმარისი იქნება ომის მოსაგებად. {{Sfn|Milne|2008}}
[[კატეგორია:ლეგიონის ღირსების ორდენის კავალრები]]
[[კატეგორია:პრეზიდენტის თავისუფლების მედლის მფლობელები]]
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/უოლტ_უიტმენ_როსტოუ“-დან