ახალგორი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 18:
|რაიონის რუკის ზომა = 295
|რეგიონის ტიპი = მხარე
|რეგიონი =
|რეგიონი ცხრილში =
|რაიონი = ახალგორის მუნიციპალიტეტი
ხაზი 25:
|დაარსდა = ძვ.წ. 480 (ა.ო)
|პირველი ხსენება =
|წინა სახელები = ლენინგორი (1934-1990)
|სტატუსი-დან = 1960
|ფართობი =
ხაზი 36:
|სასაათო სარტყელი = +4
|DST =
|სატელეფონო კოდი = +995 342
|საფოსტო ინდექსი = 0600<
|საიტი = www.akhalgori.org.ge
|კატეგორია ვიკისაწყობში =
}}
'''ახალგორი'''<ref>{{სგსოლ|20|სსრ}}</ref> (ყოფ. '''ლენინგორი''') — [[დაბა]] [[საქართველო]]ში, [[ახალგორის მუნიციპალიტეტი]]ს ადმინისტრაციული ცენტრი. ახალგორში შემორჩენილია XVII ს-ის [[ქსნის ერისთავის ციხე-დარბაზი (ახალგორი)|სამი ხუროთმოძღვრული ანსამბლის ნანგრევები]].
==გეოგრაფია==
მდებარეობს [[ალევის ქედი]]ს დასავლეთ კალთაზე, მდინარე [[ქსანი|ქსნის]] ნაპირებზე, ზღვის დონიდან 800 მ., კასპიდან 35 კმ, თბილისიდან 67 კმ, ცხინვალიდან 110 კმ. ახალგორში ზომიერად ნოტიო ჰავაა. იცის ზომიერად ცივი ზამთარი და ხანგრძლივი თბილი ზაფხული. საშუალო წლიური ტემპერატურაა 9,6°C, იანვრისა -1,6°C, ივლისისა 20,3°C. აბსოლუტური მინიმუმი -28°C, აბსოლუტური მაქსიმუმი 38°C. ნალექები 730 მმ წელიწადში.
==ისტორია==
[[1934]]-[[1990]] წლებში ეწოდებოდა ლენინგორი. 1960 წელს მიენიჭა დაბის სტატუსი. ლენინგორის სადაბო საბჭო აგრეთვე მოიცავდა სოფლებს დოლიანი, [[იკოთი]] და [[მოსაბრუნი]]. დაბაში მოქმედებდა ხე-ტყის, ყველ-კარაქის, ხილის წვენების და ლიმონათის ქარხნები, სამკერვალო და ავტოსატრანსპორტო საწარმოები, სტამბა, მეცხოველეობის და სატყეო მეურნეობები, კინოთეატრი და საავადმყოფო.
ახალგორის ტერიტორიაზე ადამიანი ჯერ კიდევ [[ნეოლითი]]ს ხანაში ცხოვრობდა. XIV საუკუნიდან შედიოდა [[ქსნის საერისთავო]]ში. 1569 წელს სიმონ I-მა ერისთავებს ღალატის გამო ახალგორი ჩამოართვა, თუმცა ერისთავებმა ის მალე დაიბრუნეს. XVI-XVII საუკუნეების მიჯნაზე ქსნის საერისთავოს ცენტრი [[ქვენიფნევი]]დან ახალგორში გადაიტანეს, აშენდა ციხე-დარბაზები. ახალგორს ჰქონდა მჭიდრო სავაჭრო ურთიერთობები საქართველოს სხვა მხარეებთან, ასევე ჩრდილოეთ კავკასიასთან. ცნობილი იყო ახალგორული ხელოსნური ნაწარმი. იყო ქსნის საერისთავოს კულტურულ-საგანმანათლებლო ცენტრი. აქ მოღვაწეობდნენ [[იესე ერისთავი]], [[ელიზბარ ერისთავი]] და სხვები.
[[ქართულ-ოსური კონფლიქტი]]ს შემდეგ დარჩა საქართველოს იურისდიქციაში. [[რუსეთ-საქართველოს ომი (2008)|რუსეთ-საქართველოს ომის]] შემდეგ რუსეთის ფედერაციამ მოახდინა მისი ოკუპაცია, შეიყვანა [[სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკა]]ში და ხელახლა უწოდა ლენინგორი.
==მოსახლეობა==
{| class="wikitable" style="text-align:right"
|-
| [[საქართველოს მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2002|2002]]|| 2449
|}
==ლიტერატურა==
{{ქსე|6|170|ზარდალიშვილი გ., გვასალია ჯ., მენაბდე ლ., საღარაძე შ.}}
== სქოლიო ==
|