ჯაბა იოსელიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 43:
1991 წლის დეკემბერში იოსელიანმა ციხიდან გაქცევა მოახერხა და საქართველოს ეროვნული გვარდიის განდგომილ წევრებს შეუერთდა [[ხუნტა|სამხედრო გადატრიალების]] მოწყობის მიზნით. სისხლიანი გადატრიალება იოსელიანის მომხრეების წარმატებით დასრულდა 1992 წლის იანვარში. იოსელიანი გახდა [[სამხედრო საბჭო]]ს ერთ-ერთი ლიდერი, რომელიც საქართველოს მართავდა 1992 წლის იანვარ-მარტში.<ref>{{cite news | title=ჯაბა იოსელიანის ცხოვრება| author=ავტორები: ივან დროზდოვი, ვლადიმირ მირაშნიჩენკო |publisher=გამომცემელი: ჯურნალი კომერსანტი| url=http://www.kommersant.ru/doc.aspx?fromsearch=2b3282e2-ce05-405f-ad61-f670f79ed903&docsid=5668| date=თარიღი: 13 ივლისი 1992| language=ენა: [[რუსული ენა|რუსული]]}}</ref><ref>[http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=370014 მე სხვა გზა არ მქონდა - ან ციხეში ან კომკავშირში (ინტერვიუ)]. გაზეთი: კომერსანტი. გამოცემა:№ 9 (512). თარიღი: 10 მარტი 2003</ref> მოგვიანებით იგი გავლენიანი ფიგურა ხდება პრეზიდენტ [[ედუარდ შევარდნაძე|ედუარდ შევარდნაძის]] პერიოდშიც, რომელიც იძულებული იყო მხედრიონის შეიარაღებულ დაჯგუფებას დაყრდნობოდა სახელმწიფო თავდაცვის ძალების უსუსურობის გამო. იოსელიანის უპირატესობა ქვეყნის მმართველობაში იმითაც გამოიხატებოდა, რომ მისი ოფისი [[საქართველოს პარლამენტი|პარლამენტის შენობაში]] ზუსტად შევარდნაძის ოფისის თავზე იყო და ის მუდამ გარშემორტყმული იყო შეიარაღებული მცველებით.
 
იოსელიანმა მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა [[აფხაზეთის შეიარაღებული კონფლიქტი (1992-93)|საქართველოს მმართველობის აღდგენის კატასტროფულ მცდელობაში აფხაზეთში]], რომელიც ცენტრალური მთავრობისა და მხედრიონის ძალების აბსოლუტური დამარცხებით დამთავრდა 1993 წლის აგვისტო-სექტემბერში.
დაკრძალულია [[თბილისი|თბილისში]], [[დიდუბის პანთეონი|დიდუბის საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში]].
 
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ჯაბა_იოსელიანი“-დან