სამოქალაქო ომი: განსხვავება გადახედვებს შორის

 

პოლიტიკური მეცნიერებების მკვლევარი [[ელისაბეთ ვუდი]], [[იელის უნივერსიტეტი]]დან, სამოქალაქო ომში ამბოხებულებისა და მათი მხარდაჭერებების მოტივაციებზე საუბრობს. მისი მტკიცებით, რომელიც სალვადორის სამოქალაქო ომზე დაკვირვებით არის განპირობებული, წინააღმდეგობრივი ჯფუფების არსებობისთვის ტრადიციული მოძღვრება სიხარბესა და წყენაზე არ არის ეფექტური ახსნა.<ref>{{cite book|last1=Wood|first1=Elisabeth Jean|title=Insurgent collective action and civil war in El Salvador|date=2003|publisher=Cambridge Univ. Press|location=Cambridge [u.a.]|isbn=9780521010504|pages=1–16|edition=Reprint.|language=en|url=https://books.google.com/books?id=QBAAN3ABKmIC}}</ref> სანაცვლოდ, ის ამტკიცებს, რომ ათასობით მოქალაქისთვის (ძირითადად სალვადორის პროვინციებიდან) „ემოციური ჩართულობა“ და „მორალური ვალდებულებები“ იყო მთავარი მიზეზი იმისა, თუ რატომაც ემხრობოდნენ ისინი ფარაბუნდო მარტის ნაციონალური თავისუფლების ფრონტს, მიუხედავად იმისა რომ ჩართულობა შეიცავდა სხვადასხვა სახის მაღალ რისკების და ფაქტობრივად არ იყო მოსალოდნელი პირადი სარგებლის გამორჩენა. ვუდი ყურადღებას ამახვილებს იმაზე, რომ სამოქალაქო ომი აჩენს ღირებულებას, რომლითაც იღჭურვებიან ამბოხებულები, ისინი მოწოდებულები არიან შეცვალონ სოციალური ურთიერთობები. სალვადორის მაგალითზე ის იყენებს ტერმინს „წარმომადგენლობისგან მინიჭებული სიამოვნება“.<ref>{{cite book|last1=Wood|first1=Elisabeth Jean|title=Insurgent collective action and civil war in El Salvador|date=2003|publisher=Cambridge Univ. Press|location=Cambridge [u.a.]|isbn=9780521010504|pages=17–20|edition=Reprint.|language=en|url=https://books.google.com/books?id=QBAAN3ABKmIC}}</ref>

 

==იხილეთ აგრეთვე==