ეკონომიკური ლიბერალიზმი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 18:
=== სახელმწიფო ჩარევა ===
ეკონომიკური ლიბერალიზმი ეწინააღმდეგება მთავრობის ჩარევას იმ მოტივით, რომ სახელმწიფო ხშირად ემსახურება დომინანტური ბიზნესის ინტერესებს, ანადგურებს ბაზარს მათ სასარგებლოდ და ამით იწვევს არაეფექტურ შედეგებს. {{Sfn|Turner|2008}} [[ ორდოლიბერალიზმი |ორდოლიბერალიზმი]] და კლასიკური [[ლიბერალიზმი|ლიბერალიზმის]] საფუძველზე დაფუძნებული [[ სოციალური ლიბერალიზმი |სოციალური ლიბერალიზმის]] სხვადასხვა სკოლა ემხრობა სახელმწიფოს უფრო ფართო ჩარევას, თუმცა ისინი მკაცრად ეწინააღმდეგებიან კერძო საკუთრების შეზღუდვას და თავისუფალი ბაზრის პრინციპების დარღვევას. ისინი არ იზიარებენ მოსაზრებას თავისუფალი ბაზრის გეგმიური ეკონომიკით ჩანაცვლებაზე. {{Sfn|Turner|2008}} {{Sfn|Balaam|Dillman|2015}} მაგალითად, სოციალური საბაზრო ეკონომიკა არის მეტწილად თავისუფალი საბაზრო ეკონომიკა, რომელიც დაფუძნებულია თავისუფალი ფასების სისტემასა და კერძო საკუთრებაზე, მაგრამ იგი მხარს უჭერს მთავრობის აქტივობას [[ეკონომიკური კონკურენცია|კონკურენტული ბაზრებისა]] და [[Სოციალური კეთილდღეობა|სოციალური კეთილდღეობის]] შესაქმნელად, რათა აღმოიფხვრას [[ სოციალური უთანასწორობა |სოციალური უთანასწორობები]]. {{Sfn|Turner|2008}} {{Sfn|Balaam|Dillman|2015}}
ისტორიკოსი ქეთლინ გ. დონჰოუ ამტკიცებს, რომ XIX საუკუნის განმავლობაში შეერთებულ შტატებში კლასიკურ ლიბერალიზმს გამორჩეული მახასიათებლები ჰქონდა, ბრიტანეთისგან განსხვავებით: ევროპული კლასიკური ლიბერალური თეორიის ცენტრში, laissez-faire-ის ანუ თავისუფალი ბაზრის იდეა იდგა, მაშინ როცა ამერიკელი კლასიკური ლიბერალების უმრავლესობისთვის laissez-faire სულაც არ ნიშნავდა სახელმწიფოს აბსოლუტურ ჩაურევლობას. საწინააღმდეგოდ, ისინი სახელმწიფოსგან მოითხოვდნენ რკინიგზის სუბსიდირებას, ტარიფების გაუმჯობესებას და ყველაფერს რაც მწარმოებელს სარგებელს მოუტანდა. რასაც ისინი მოითხოვდნენ იყო ინერვენცია მომხმარებლის სახელით.
ევროპული კლასიკური ლიბერალური თეორიის ცენტრში, laissez-faire-ის ანუ თავისუფალი ბაზრის იდეა იდგა, მაშინ როცა ამერიკელი კლასიკური ლიბერალების უმრავლესობისთვის laissez-faire სულაც არ ნიშნავდა სახელმწიფოს აბსოლუტურ ჩაურევლობას. საწინააღმდეგოდ, ისინი სახელმწიფოსგან მოითხოვდნენ რკინიგზის სუბსიდირებას, ტარიფების გაუმჯობესებას და ყველაფერს რაც მწარმოებელს სარგებელს მოუტანდა. რასაც ისინი მოითხოვდნენ იყო ინერვენცია მომხმარებლის სახელით.
 
== ლიტერატურა ==