ლეოპოლდ ფონ ზახერ-მაზოხი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 5:
გრაცის უნივერსიტეტში სწავლობდა იურისპრუდენციას, ისტორიასა და მათემატიკას. ამავდროულად იყო ავტორი და მთხრობელი რეალისტური რომანებისა, სადაც აღწერილია გალისიური და ებრაული საზოგადოებები („მადიარების ბოლო მეფე“, 1867; „გალიური მოთხრობები“, 1876; „პოლონელი ებრაელების ამბები“, 1886).
 
ზახერ-მაზოხს სახელი ეროტიკულმა რომანებმა მოუხვეჭა ( ''[[ ვენერა ბეწვიში |ვენერა ქურქში]]'', 1870; ''ვენის„ვენის მესალინები''მესალინები“, 1874; ''ყალბი„ყალბი ყარყუმი''ყარყუმი“, 1873-1879; ''სასტიკი„სასტიკი ქალებიქალები“,'' 1907 გარდაცვალების შემდეგ'')'', რომლებშიც აღწერილია [[პარაფილია|პარაფილია,]], რომელიც მისთვის იყო დამახასიათებელი და რომელსაც მოგვიანებით, ფსიქიატრმა და ნეუროლოგმანევროლოგმა [[ რიჩარდ ფონ კრაფტ-ობინგი |რიჩარდ ფონ კრაფტ-ებინგმა]] [[მაზოხიზმი]] უწოდა. მისმა მეუღლემ 1895 წელს ის [[მანჰაიმი|მანნეჰემის]] ფსიქიატრიულ კლინიკაში მოათავსა ,სადაც იმავე წელს გარდაიცვალა. ზოგი მეცნიერის აზრით, ლეოპოლდი 10 წლის შემდეგ გარდაიცვალა იმავე კლინიკაში.<ref>{{Cite web|url=http://www.sexarchive.info/GESUND/ARCHIV/SEN/CH22.HTM#b1-SACHERMASOCH,%20LEOPOLD%20RITTER%20VON}}</ref>
 
მისი პირადი ცხოვრება ცნობილი გახდა მხოლოდ მისი გარდაცვალების შემდეგ, როდესაც აურორა ფონ რუმელინმა (რომელზედაც იგი 1873 წელს დაქორწინდა და რომელიც მისი მეუღლე დაახლოებით 10 წლის განამვლობაში იყო) 1905 წელს გამოაქვეყნა მისი მოგონებები ''ვანდა ფონ ზახერ-მაზოხის'' ფსევდონიმით.