ევგენი პოლივანოვი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ახალი გვერდი: {{ინფოდაფა პიროვნება | სიგანე = | სახელი = ევგენი პოლივანო...
 
No edit summary
ხაზი 83:
'''ევგენი დიმიტრის ძე პოლიანოვი''' ({{lang-ru|Евге́ний Дми́триевич Полива́нов}}; დ. [[12 მარტი]], [[1891]] — გ. [[25 იანვარი]]. [[1938]]) — [[საბჭოთა კავშირი|საბჭოთა]] [[ენათმეცნიერი]], [[აღმოსავლეთმცოდნეობა|ორიენტალისტი]] და პოლიგლოტი.
მან იაპონური, ჩინური, უზბეკური და დუნგანური ენების, თეორიული ლინგვისტიკისა და პოეტიკის შესახებ მნიშვნელოვანი ნაშრომები დაწერა. პოლიანოვმა მონაწილეობა მიიღო საბჭოთა კავშირის ხალხების დამწერლობის განვითარებაში და ამასთან ერთად, იაპონური ენის [[კირილიზაცია|კირილიზაციური]] სისტემა შექმნა, რომელიც საბჭოთა კავშირში ოფიციალურად იყო მიღებული და თანამედროვე [[რუსეთი|რუსეთში]] კვლავაც გამოიყენება. მან აგრეთვე თარგმნა [[ყირგიზეთი|ყირგიზული]] ეროვნლიეროვნული მანას პოემა რუსულად. პოლიანოვი მიჩნეულია მეცნიერად, რომელმაც იაპონურ დიალექტებს შორის არსებული ტონობრივი აქცენტების შესწავლა დაიწყო.<ref>{{cite web |url=http://www.orinst.ox.ac.uk/research/jap-ling/files/uwano.talk.pdf |title=Archived copy |accessdate=2009-11-05 |url-status=dead |archiveurl=https://web.archive.org/web/20101205212340/http://www.orinst.ox.ac.uk/research/jap-ling/files/uwano.talk.pdf |archivedate=5 December 2010 |df=dmy-all }} Uwano, Zendo. 2009. On the Reconstruction of
Japanese Accents. Talk given at the Research Centre for Japanese Language and Linguistics, University of Oxford</ref>
 
[[რუსეთის რევოლუცია|1917 წლის რუსეთის რევოლუციის]] დროს პოლიანოვი ჯერ [[მენშევიკები|მენშევიკური]], შემდეგ კი [[საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტია}|ბოლშევიკური პარტიის]] აქტიური წევრი იყო. ის [[1917]]-[[1918]] წლებში საგარეო საქმეთა სახალხო კომისარიატის ორიენტალისტურ სექციაში, ხოლო [[1921]] წელს კომინტერნში მუშაობდა.
 
[[1928]]-[[1929]] წლებში პოლიანოვმა [[ნიკო მარი]]ს [[ახალი საენათმეცნიერო მოძღვრება|იაფეტური თეორიისადმი]], რომელსაც იმდროინდელი რეჟიმი ემხრობოდა, სკეპტიციზმი გამოავლინა. ამის შემდეგ ის [[მოსკოვი]]სა და [[სანქტ-პეტერბურგი|ლენინგრადი]]ს ყველა საგანმანათლებლო ინსტიტუტიდან მუქარას იღებდა და მის დაპატიმრებამდე ,,[[ცენტრალური აზია]]ში გადასახლებული იყო, სადაც მან ადგილობრივ ენებზე ნაყოფიერი ნაშრომები დაწერა.''<ref>Katerina Clark, ''Petersburg: Crucible of Cultural Revolution'' (Harvard University Press, 1995: {{ISBN|0-674-66336-5}}), p. 219.</ref>