ყაბარდოული ენა: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ყაბარდოული ენა'''<ref>მ. ქურდიანი, „იბერიულ-კავკასიური ენათმეცნიერების საფუძვლები“, თსუ, 2007</ref> (თვითსახელწოდება {{lang-kbd|Адыгэбзэ}}; ყაბარდოულ-ჩერქეზული ენა, აღმოსავლური ჩერქეზული ენა) — [[იბერიულ-კავკასიური ენები|იბერიულ-კავკასიურ ენათა ოჯახის]], [[აფხაზურ-ადიღური ენები|აფხაზურ-ადიღური ჯგუფის]] ახალდამწერლობიანი ენა. გავრცელებულია [[ყაბარდო-ბალყარეთი]]ს, [[ყარაჩაი-ჩერქეზეთი]]ს, [[ადიღე]]ს რესპუბლიკებსა და [[მოზდოკის რაიონი|მოზდოკის რაიონში]]. [[ყაბარდოელები]] ცხოვრობენ აგრეთვე [[თურქეთი|თურქეთში]], [[იორდანია]]სა და [[ლიბანი|ლიბანში]].

 

 

თანამედროვე ლიტერატურულ ყაბარდოულ ენას საფუძვლად უდევს დიდი ყაბარდოს დიალექტი.