დავით ანდღულაძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 33:
[[1933]]-[[1935]] წლებში ანდღულაძე სსრკ დიდი თეატრის სოლისტი იყო. იქ პირველად შეასრულა მანრიკოს (ვერდის „ტრუბადური“) და რაულის (მაიერბერის „ჰუგენოტები“) პარტიები. 1935 წლიდან კი კვლავ თბილისს დაუბრუნდა. მის მიერ განსახიერებულმა აბესალომმა (ფალიაშვილის „აბესალომ და ეთერი“) მაღალი შეფასება დაიმსახურა ქართული ხელოვნების I დეკადაზე მოსკოვში (1937). [[1947]] წელს ტარიელის პარტიის (მშველიძის „ამბავი ტარიელისა“) შესრულებისათვის ანდღულაძეს [[სსრკ სახელმწიფო პრემია]] მიენიჭა.
 
[[1949]] წელს ანდღულაძემ იმღერა ოტელოს პარტია [[ ჯუზეპე ვერდი]]ს]] ამავე სახელწოდების ოპერაში. ფართო დიაპაზონის, ძლიერი, ლამაზი ტემბრის დრამატული ტენორი, აქტიორული ნიჭი და სცენური გარეგნობა ხელს უწყობდა ანდღულაძეს შეექმნა მუსიკალური-სცენური სახეების მდიდარი გალერეა. მომღერალმა გასტროლებით შემოიარა ყოფილი სსრკ მრავალი ქალაქი.
 
[[1946]] წლიდან ანდღულაძე თბილისის ვ. სარაჯიშვილის სახელობის კონსერვატორიის პედაგოგი იყო (1958 წლიდან პროფესორი). ანდღულაძის მოწაფეები არიან [[ზურაბ ანჯაფარიძე]], [[ნოდარ ანდღულაძე]], [[ზურაბ სოტკილავა]].
ხაზი 40:
 
==ლიტერატურა==
* დავით ანდღულაძე (წერილების კრებ.), თბ., 1958;
{{ქსე|1|453|ახმეტელი მ.}}
* ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, გვ. 50, თბ., 1994
* დავით ანდღულაძე (წერილების კრებ.), თბ., 1958;
 
{{DEFAULTSORT:ანდღულაძე, დავით}}