თავდგირიძეები: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 26:
==ისტორია==
სამცხე-საათაბაგოს [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთის იმპერიის]] დაპყრობის შემდეგ, XVII საუკუნის შუა წლებში თავდგირიძეები გადავიდნენ [[გურია]]ში. გურიაში დამკვიდრებულ თავდგირიძეებს შორის პირველები არიან მირზაბეგ და გიორგი თავდგირიძეები. თავდგირიძეებს სჭირდებოდათ მთავრის ხელისუფლების კეთილგანწყობა. ისინი მალე დაწინაურდნენ. გიორგი თავდგირიძემ ცოლად შეირთო [[ქაიხოსრო I გურიელი]]ს ასული დარეჯანი. [[გიორგი III გურიელი|გიორგი III გურიელმა]] კი მიზარბეგ თავდგირიძეს უბოძა [[მაჭუტაძეები]]ს და მელიმონაძეების ბეითალმანი მამულები, თითქმის მთელი ქვემო გურია: [[აჭყვისთავი]], [[ჭახათი]], [[ჩაქვი]], [[ქობულეთი]], ასევე [[აცანა]]. გიორგი III-მ მირზაბეგ თავდგირიძეს აევე მისცა [[ბოქაულთუხუცესი|ბოქაულთუხუცესობა]]. ამის შემდეგ, რამდენიმე გამონაკლისის გარდა, [[გურიის სამთავრო]]ში ბოქაულთუხუცესის თანამდებობას თავდგირიძეები მემკვიდრეობით იღებდნენ. XVII საუკუნის ბოლოს თავდგირიძეებს ეჭირათ მთელი [[ხინოწმინდის საეპისკოპოსო]] მისი საწმყსოთი, [[ბათუმი]] და [[გონიო]]. 1772 წელს [[იოჰან გიულდენშტედტი]]ს ცნობით თავდგირიძეები ფლობდნენ [[ქობულეთი|ქობულეთსა]] და [[ალამბარი|ალამბარს]]. ალამბარში მათ ჰქონდათ საგვარეულო ციხე-სიმაგრე [[მამუკას ციხე]].
გვარის რამდენიმე წარმომადგენელმა [[ისლამი]] და [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთის]] სულთნის მფარველობა მიიღო. 1718 წელს აჰმედ თავდგირიძემ და მისმა ძმამ მუსტაფა ბეგმა სულთან მაჰმუდისგან მიიღეს ბათუმის მხარე, გონიოს სანჯაყი, ანარია, ქისტაური, ახალშენი, ყოროლისთავი, სამება, ლიმანის თევზის სარეწი და მდინარე ჭოროხში მცურავი ნავის ბაჟი.
| |||