გუარამიდები: განსხვავება გადახედვებს შორის

ეს შტო წარმოშობილიწარმოიშვა ლეონისგან, იბერიის მეფე ვახტანგ I-ის და მისი მეორე მეუღლის, ბიზანტიის იმპერატორის ნათესავის, ელენეს ძეძისგან (485/6). ლეონმა და მისმა ძმამ მიჰრდატმა მიიღო იბერიის სამეფოს დასავლეთ ნაწილი, [[კლარჯეთის საერისთავო|კლარჯეთის]], [[ოძრხე|ოძრხეს]] და [[წუნდა|წუნდის]] დასავლეთის ნახევრის ჩათვლით, თუმცა, მალე მათ, უფროსი ხოსროიდული ხაზის მიერ წაერთვათ ხელისუფლება და დარჩნენ კლარჯეთის და [[ჯავახეთი|ჯავახეთის]] ერისმთავრებად. დაწყებული ლეონის შვილიდან, გუარამ I-დან (588–590 წ.წ.), ამ საგვარეულო სახლის წევრები იყვნენ მმართველი იბერიის ერისმთავრები 588–627, 684–748 და 779/780–786 წ.წ. სამ მათგანს ბიზანტიის საიმპერატორო კარისგან კურაპალატის უმაღლესი ტიტული მიენიჭა, რაც ჩვეულებრივი პატივისცემის გამომხატველ მეგობრულ ჟეშტს წარმოადგენდა უცხოელი მმართველებისთვის.

გუარამიდები ქორწინების გზით დაკავშირებული იყვნენ წამყვან ქართულ საბატონო ოჯახებთან – [[ხოსროიდები|ხოსროიდებთან]], [[ნერსიანიდები|ნერსიანიდებთან]] და [[ბაგრატიონები|ბაგრატიონებთან]]. ამ უკანასკნელ შემთხვევაში, [[გუარამ III|გუარამ III-ის]] (779/780-786) ქალიშვილის ქორწინებამ, ბაგრატუნის დევნილ უფლისწულ ვასაკთან, ახალი ბაგრატიონთა დინასტია წარმოშვა, რომელიც შემდგომში გახდა ბოლო და ყველაზე ხანგრძლივი მმართველი ოჯახი საქართველოში. გუარამიდების ხაზის გაუჩინარებამ VII საუკუნის ბოლოს საშუალება მისცა მათ ბიძაშვილებს, ბაგრატიდებს, მიეღოთ თავისი მემკვიდრეობა გუარამიდების ყოფილი საკუთრებიდან, როგორც კი ისინი თვითონ მოვიდნენ ხელისუფლებაში.

[[X საუკუნე|X საუკუნის]] ქართველმა მემატიანემმემატიანე, [[სუმბატ დავითის ძე|სუმბატ დავითის ძემ]], თავის „ბაგრატიონთა ისტორიაში“ შეცდომით (ან მიზანმიმართულად) გუარამიდებს არსებითად ბაგრატიონებად მოიხსენიებს, რომლებიც თითქოს [[წმინდა მიწა|წმინდა მიწიდან]] მოვიდნენ ქართულ მიწებზე დასასახლებლად; ამ ვერსიამ ქართველ ბაგრატიონებს საშუალება მისცა პრეტენზია განეცხადებინათ [[ბაგრატიონთა დინასტიის ბიბლიური წარმომავლობის მტკიცებულება|ბაგრატიონთა დინასტიის ბიბლიური წარმომავლობის]] შესახებ, ბიბლიური მეფე [[დავითი|დავითიდან]].